Total Pageviews

Tuesday, February 17, 2015

Πρώτες εντυπώσεις

Οι εκλογές της 25/1 ανέδειξαν μια νέα κυβέρνηση,απαρτιζόμενη από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ.
Μετά από είκοσι περίπου μέρες,κάποιες πρώτες σκέψεις είναι δόκιμο να κατατεθούν.

1) Στο μεγάλο ζήτημα της διαπραγμάτευσης της χώρας με τους δανειστές της (ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ),το οποίο μονοπωλεί σχεδόν την πολιτική ζωή μας εδώ και πέντε χρόνια,οι ζυμώσεις βρίσκονται εν εξελίξει. Η νέα κυβέρνηση αρχικά επιδίωξε μια πιο δυναμική διαπραγμάτευση,την οποία ανέλαβε να εκφράσει ο εξαιρετικά δημοφιλής αυτή τη στιγμή υπουργός Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα είναι αβέβαια.Στο μεν εσωτερικό μέτωπο το "στυλ Βαρουφάκη",σε συνδυασμό με ένα πρωτοφανές φιλοκυβερνητικό brain washing από την πλειοψηφία των media,έχει διαμορφώσει μια ανεξήγητη αίσθηση "εθνικής περηφάνειας" στην πλειοψηφία της κοινής γνώμης.Περηφάνεια η οποία δε θεμελιώνεται σε κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα,αλλά σε μια αυτάρεσκη διέγερση του θυμικού.
Αυτή η ανορθολογική επιλογή,είναι λογικό να ζητά ενστικτώδεις αντιδράσεις επιβεβαίωσης και ήδη συνοδεύεται από "αυθόρμητες λαοσυνάξεις" υποστήριξης της κυβέρνησης,με μια ταυτόχρονη καλλιέργεια διχαστικής ρητορικής για όσους εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους.Στους τελευταίους καταλογίζεται "ανεπαρκής πατριωτισμός" στην καλύτερη περίπτωση...Αυτό το νοσηρό πολιτικό κλίμα,ασφαλώς το χρεώνεται η νυν κυβέρνηση.Δε θα ήθελα να υπενθυμίσω τα ιστορικά του ανάλογα στο Μεσοπόλεμο,αλλά δεν μπορώ και να αποφύγω τις συγκρίσεις. Ελπίζω να εκτονωθεί γρήγορα και ειρηνικά.

2) Στο ζήτημα της ευρύτερης οικονομικής πολιτικής,το μόνο που μπορούμε να αξιολογήσουμε μέχρι στιγμής,είναι κάποιες διακηρύξεις.Τούτο είναι απολύτως λογικό,καθόσον η όποια υλοποίησή τους,θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.Η χώρα,μόλις πέρυσι απέκτησε πρωτογενές πλεόνασμα και τούτο με το βασικό αστερίσκο της καθυστέρησης καταβολής ληξιπρόθεσμων οφειλών προς φυσικά πρόσωπα (κοινώς,πάλι οι ιδιώτες σέρνουν το κάρο).Αυτό,απέχει πολύ από το να δύναται να σχεδιάζει πολιτικές παροχών,εικάζοντας πως θα μπορεί να τις χρηματοδοτήσει εξ ιδίων πόρων. Αλλά,έστω...
-Διακηρύσσεται λοιπόν,σε όλους τους τόνους η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και η πάταξη της φοροδιαφυγής.Δεν έχω καμία αντίρρηση επί της αρχής και μακάρι να επιτευχθεί κάτι τέτοιο,χωρίς πρακτικές "μεγάλου αδελφού" (ο νοών νοείτω).Αλλά,επειδή αυτές τις διακηρύξεις τις ακούω τριάντα χρόνια τώρα,είμαι επιφυλακτικός.
-Διακηρύσσεται επίσης,η επανεξέταση των αδειών λειτουργίας των ΜΜΕ.Καλώς και είμαι σύμφωνος.Η διακήρυξη λειτουργεί θετικά σε δυο επίπεδα: στην κοινή γνώμη,ως ηθικό πρόκριμα και στα ΜΜΕ,ως προειδοποίηση (γεγονός που ίσως ερμηνεύει και την ευμενή προς την κυβέρνηση στάση τους).Σε κάθε περίπτωση,για την κυβέρνηση το ζήτημα είναι "win-win".
-Ο βασικός μισθός πρόκειται να αυξηθεί "σε βάθος χρόνου" στα 751 ευρώ,λέει η κυβέρνηση. Αν αυτό συμβεί,η ανεργία θα εκτιναχθεί,λέω εγώ και οι περισσότεροι οικονομολόγοι (αλλά και η κοινή λογική).
-Οι ιδιωτικοποιήσεις θα "επανεξεταστούν" με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον,λέει πάλι η κυβέρνηση.
Εγώ πάλι πιστεύω πως έχουν ήδη καθυστερήσει και θα έπρεπε να επιταχυνθούν.Το ίδιο πιστεύουν και οι Ευρωπαίοι.Το αντίτιμο της αγοραπωλησίας,το καθορίζει φυσικά ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης,δεν μπορώ να αντιληφθώ πως αλλιώς μπορεί να συμβεί...
-Για το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης,ακούμε σπερμολογίες περί "κεντρικής τράπεζας χρηματοδότησης" που θα καθοδηγεί τις επενδύσεις! Αναρωτιέμαι που στον κόσμο λειτουργεί κάτι αντίστοιχο! Η εμπειρία δείχνει πως η κρατικά καθοδηγούμενη οικονομία χρεοκοπεί οπουδήποτε κι αν εφαρμόζεται...


3) Στο ζήτημα της Παιδείας,οι διακηρύξεις είναι εξοργιστικές: η αριστεία απαξιώνεται δια στόματος του αρμοδίου Υπουργού (!),οι εξετάσεις βαίνουν προς κατάργηση,ο νόμος Διαμαντοπούλου για τη λειτουργία των Πανεπιστημίων αναθεωρείται,οι άριστοι καθηγητές των συμβουλίων εκδιώκονται,το "άσυλο των μπαχαλάκηδων" όπως το ζήσαμε στη Μεταπολίτευση αποκαθίσταται,μαζί και το δικαίωμα στην "ισόβια φοίτηση"...Αναρωτιέμαι,μετά απ'όλα αυτά,πως η Ελλάδα θα επενδύσει στην έρευνα και την καινοτομία; Προφανώς ο ιδεοληπτικός σοσιαλισμός,θεωρεί πως η καινοτομία προκύπτει ως αποτέλεσμα του "ιστορικού προτσές",περίπου με μια αυτόματη διαδικασία καθώς περνάει ο καιρός. Η καινοτομία,ως αποτέλεσμα της επίπονης επιστημονικής έρευνας,μάλλον δε συμφωνεί με τα ιδεολογικά πρότυπα του Υπουργείου Παιδείας.
Στα πλαίσια του σοσιαλιστικού εξισωτισμού,προαναγγέλλεται και η κατάργηση των εξετάσεων για την εισαγωγή στα Πειραματικά Γυμνάσια! Προφανώς,η αριστεία θα εξασφαλιστεί δια της απλής και μόνον εγγραφής των μαθητών σ'αυτά...

4) Στον τομέα της Δημόσιας Τάξης,έχουμε εξαγγελίες περί αφοπλισμού και μετονομασίας των ΜΑΤ,διάλυσης των κέντρων φιλοξενίας μεταναστών και κατάργησης των φυλακών ανηλίκων. Η αστυνόμευση εκλαμβάνεται ως εκπαιδευτική νουθεσία προς τους πολίτες,αλλά έχουμε ήδη μάθει πως αξιολογείται η εκπαίδευση...Προβλέπω σοβαρά αδιέξοδα.
Θετικό μέτρο η στελέχωση της αστυνομίας και με αλλοδαπούς.Χρειαζόμαστε μια αστυνομία που να κατανοεί καλύτερα τους πολίτες μιας πολυεθνικής κοινωνίας.


5) Στον τομέα της Υγείας,για την ώρα παρακολουθούμε διακηρύξεις. Οι περισσότερες είναι προσανατολισμένες στη δημιουργία ενός τύπου αποκλειστικά κρατικά παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.Ας μη λησμονούμε τη μεγάλη προσοδοθηρική ομάδα των ιατρών του πρώην ΙΚΑ,που στηρίζουν  αναφανδόν την παρούσα κυβέρνηση προσδοκώντας επαναπρόσληψη σε ένα νέο ΙΚΑ,ώστε να συνεχίσουν τις "business as usual". Ο αρμόδιος υπουργός πρόσφατα μίλησε για "πάρτυ" στο χώρο του φαρμάκου,αλλά λησμόνησε να μας πει ποιοι οργάνωσαν το πάρτυ και με ποιους τρόπους το πάρτυ περιορίστηκε δραστικά (ηλεκτρονική συνταγογράφηση,μείωση τιμών φαρμάκων,εξάλειψη του ιερατείου του ΙΚΑ).Κατανοητό βέβαια αφού,εάν το έπραττε αφενός μεν θα ήταν αναγκασμένος να συγχαρεί τους προκατόχους του,αφετέρου δε θα δυσαρεστούσε τους αδημονούντες πελάτες-ψηφοφόρους του...Πάντως,κράτη με αποκλειστικά κρατικές υπηρεσίες υγείας,αυτή τη στιγμή στη γη υπάρχουν ελάχιστα.Μου έρχεται στο μυαλό πρόχειρα η Β.Κορέα και η Κούβα.Φυσικά,δεν μπορούμε να γνωρίζουμε κατά πόσον τα συστήματα υγείας εκεί είναι λειτουργικά αφού στοιχεία δε μας παρέχονται,η δε γνώμη των πολιτών γι'αυτά είναι άγνωστη (ορθότερα: απαγορεύεται η διατύπωσή της)...
Καταφεύγω στο σαρκασμό,προκειμένου να αποφύγω τις βαριές εκφράσεις...

6) Στην εξωτερική πολιτική/άμυνα,τα μηνύματα των αρμόδιων υπουργών (Κοτζιάς,Καμμένος) δείχνουν μια τάση ανασχεδιασμού του παραδοσιακού γεωπολιτικού προσανατολισμού της χώρας.Αμφισβήτηση της κοινής έναντι της Ρωσίας Ευρωπαϊκής πολιτικής,πρόθεση εξοπλιστικής συνεργασίας με τους Ρώσους,ανοίγματα προς Πούτιν,ζητήματα Γερμανικών επανορθώσεων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου κλπ. Ο πρωθυπουργός έχει εκφράσει ανοιχτά τη διαφωνία του με την παρουσία της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ,αν και σέβεται -προς το παρόν- το ιστορικό δεδομένο.
Παρακολουθώ με προβληματισμό και ανησυχία τις πρωτοβουλίες αυτές.
Η Ελλάδα,έχει κατά τη γνώμη μου,ζωτικό-στην κυριολεξία-συμφέρον να παραμείνει ενεργό μέλος της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας.Τόσο από την άποψη της γεωπολιτικής ισχύος (το ΝΑΤΟ παραμένει η ισχυρότερη διεθνής συμμαχία),όσο και από την άποψη του θεσμικού πολιτικού πλαισίου που χαρακτηρίζει τις χώρες-μέλη της. Όλες οι σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες,οι χώρες στις οποίες τα ατομικά δικαιώματα είναι αναγνωρισμένα και σεβαστά,οι κοινωνίες στις οποίες ισχύουν οι κανόνες της πολιτικής ελευθερίας και της οικονομίας της αγοράς,είναι μέλη του ΝΑΤΟ!
Δεν είναι μόνο η ωμή στρατιωτική ισχύς (που άλλωστε είναι έννοια πεπερασμένων δυνατοτήτων),αλλά και το πολιτικό πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης (κοινοβουλευτική δημοκρατία,πλουραλισμός,οικονομία της αγοράς) που θα έπρεπε να καθιστούν τη συμμετοχή μας στους θεσμούς του Δυτικού κόσμου (ΕΕ/ΝΑΤΟ) αδιαπραγμάτευτη!
Προφανώς,η παρούσα κυβέρνηση φρονεί διαφορετικά!
Δυστυχώς για τη χώρα,προσθέτω...


Θετικό μέτρο,η σχεδιαζόμενη απόδοση ιθαγένειας στους μετανάστες δεύτερης γενιάς και φυσικά η νομική κατοχύρωση του σύμφωνου συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια.Στοιχειώδεις ατομικές ελευθερίες τις οποίες οφείλαμε εδώ και καιρό να έχουμε κατοχυρώσει.
Θετική-έστω και σε συμβολικό επίπεδο-η πολιτική ορκομωσία,ως δείγμα αναγκαίας εκκοσμίκευσης της Πολιτείας μας.Χρειάζονται φυσικά και άλλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.


Προφανώς,το μεγάλο διακύβευμα συμπυκνώνεται στο (1),στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές της χώρας.Από την κατάληξή της εξαρτώνται άμεσα όλες οι υπόλοιπες διακηρύξεις,εκτός φυσικά από όσες είναι μηδενικού κόστους (π.χ ιθαγένεια μεταναστών,θεσμικές μεταρρυθμίσεις εκκοσμίκευσης).
Ο γρίφος που ζητά ακόμη επίλυση,έχει να κάνει με την πολιτική στόχευση της κυβέρνησης.
Σκοπεύει να κρατήσει τη χώρα στην Ευρωζώνη πάση θυσία και απλώς διαπραγματεύεται σκληρά ή επιζητά τη σύγκρουση με την Ευρώπη και την αλλαγή γεωπολιτικού προσανατολισμού της χώρας;
Πρόκειται για κρίσιμο ερώτημα,στο οποίο δεν έχουμε έγκυρη απάντηση.
Ακόμη όμως κι αν ισχύει η πρώτη εκδοχή-και η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων που ανέδειξαν τη νέα κυβέρνηση,ασπάζεται αυτή την εκδοχή- πόσο βέβαιος μπορεί κανείς να αισθάνεται πως θα είναι αυτή η ατζέντα που θα κυριαρχήσει; Στην Ιστορία,συχνά οι δυναμικές μειοψηφίες επιβάλλουν τη δική τους άποψη,όπως ακριβώς συνέβη με το πραξικόπημα των μπολσεβίκων τον Οκτώβρη του 1917 που ανέτρεψε την πλειοψηφική κυβέρνηση Κερένσκι.
Προσωπικά,προτιμώ να προετοιμάζομαι για το χειρότερο σενάριο,ώστε να αποδεχθώ ευμενώς το καλύτερο,αν τελικά ευοδωθεί.Στοιχειώδης σωφροσύνη,αυτό επιβάλλει.
Από την άποψη αυτή,η γνώμη που διατύπωσε ο Π.Βουρλούμης στην "Καθημερινή" της 13/2 έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον http://www.kathimerini.gr/803755/article/epikairothta/politikh/apoyh-ekloges

Φοβάμαι πως ο πειρασμός είτε των νέων εκλογών,είτε ενός Δημοψηφίσματος,εν μέσω κλίματος πρωτοφανούς χειραγώγησης του πλήθους,θα τεθεί την επομένη της-πολύ πιθανής-σύγκρουσης με την Ευρωζώνη. Το ενδεχόμενο αυτό ενισχύεται και από την αδράνεια που επιδεικνύει η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση (ΝΔ,Ποτάμι,ΠΑΣΟΚ) και τυχόν υλοποίησή του,θα σημάνει την εθελουσία έξοδο της χώρας από τη χορεία του Δυτικού πολιτισμού και την περιπλάνησή της σε τριτοκοσμικές περιπέτειες.Περιττό να περιγραφτεί τι θα σημάνει ένα τέτοιο ενδεχόμενο σε πολιτικό,οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο...

Ειλικρινά ελπίζω οι εξελίξεις να με διαψεύσουν ευχάριστα,αλλά οφείλω να προετοιμάζομαι για το χειρότερο σενάριο.Το ίδιο πιστεύω πρέπει να κάνει και κάθε πολίτης που πιστεύει στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και στην αταλάντευτη θέση της μεταξύ των κοινωνιών του φιλελεύθερου κοινοβουλευτισμού και της οικονομίας της αγοράς.

Οι ώρες είναι κρίσιμες !


17/2/2015