tag:blogger.com,1999:blog-1150477917127961347.post2960828867771444320..comments2023-03-22T04:54:58.117-07:00Comments on nikorestis: Η φρίκη του όχλουVagelis Palmoshttp://www.blogger.com/profile/16389852407032102197noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-1150477917127961347.post-13923209888367474702011-05-20T06:08:44.222-07:002011-05-20T06:08:44.222-07:00«Λεπτή ισορροπία λοιπόν ανάμεσα στις ανάγκες για κ...«Λεπτή ισορροπία λοιπόν ανάμεσα στις ανάγκες για κοινωνικότητα και ιδιώτευση.<br />Εξίσου απαραίτητες και οι δυο.»<br />Συμφωνώ. <br />Άλλο κοινωνία, άλλο όχλος, άλλο ενδοσκόπηση και αυτοπροσδιορισμός, άλλο ιδιωτεία, άλλο συλλογική διεκδίκηση, άλλο οχλοκρατία, άλλο προσωπική προκοπή, άλλο ατομισμός.<br />Άλλωστε ο Καβάφης έγραψε το<br />«Όσο μπορείς<br /><br />Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,<br />τούτο προσπάθησε τουλάχιστον<br />όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις<br />μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,<br />μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.<br />Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,<br />γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,<br />στων σχέσεων και των συναναστροφών<br />την καθημερινήν ανοησία,<br />ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.» <br />,αλλά και τα<br />«Τείχη<br /><br />Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ<br />μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.<br />Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.<br />Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·<br />διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.<br />Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.<br />Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.<br />Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.»<br /><br />Τελικά το δυσκολότερο όντως είναι, να ζει κανείς σύμφωνα με τις αρχές του, όποιες και αν είναι αυτές.<br />Χαιρετώ τον αναρχο-φιλελεύθερο φίλο μου.Σταμάτης Κυρζόπουλοςhttps://www.blogger.com/profile/13380488158709371136noreply@blogger.com