Total Pageviews

Friday, October 18, 2013

Η βία της Σούλας

Κατηφόριζα (ή ανηφόριζα,ανάλογα πως το βλέπει κανείς) τη Συγγρού,ένα κρύο βράδυ του Φλεβάρη,"έρημος βαρύς και μόνος" όπως λέει και ο ποιητής.
Είχα μόλις υποστεί το σοκ του χωρισμού από τη Σούλα!
Δεν έχει σημασία ποιά είναι η Σούλα,αν είναι όμορφη ή άσχημη,πλούσια ή φτωχή,ξανθιά,μελαχρινή ή φαλακρή,Αιγόκερως ή Υδροχόος. Η Σούλα ήταν το παν για μένα κι όσοι έχετε βρεθεί στη θέση μου είμαι βέβαιος πως με κατανοείτε πλήρως. Ο χωρισμός μας ήταν χτύπημα στο στήθος μου αναπάντεχο.
Βία ήταν η άρνηση της Σούλας ("γιατί Σούλα"?).

Αλλά δεν έφτανε μόνο αυτή η βία! Είχα αρχίσει να υφίσταμαι και μια άλλη,εξίσου επίμονη και εκνευριστική: τη βία του ψιλόβροχου! Μονότονο,εκνευριστικό,αλύπητο,είχε αρχίσει να με περιλούζει σαδιστικά λες και το ένα μοναδικό σύννεφο του ουρανού είχε βαλθεί να με καταδιώκει! Βία υδάτινη και επιλεκτική σε βάρος μου!

Την οποία επιδείνωναν άλλα δύο βίαια γεγονότα: το γεγονός πως ο ηλίθιος είχα βγει έξω χωρίς ομπρέλα -Φλεβάρη καιρό- και πως είχα ξεμείνει από τσιγάρα! Αλλά,αν η έλλειψη ομπρέλας ήταν καθαρά δική μου ευθύνη,η έλλειψη τσιγάρων οφείλονταν στο συνδυασμό μερικών άλλων εξίσου βίαιων γεγονότων:
Ολόκληρη Συγγρού και έπρεπε να περπατήσεις δυο χιλιόμετρα για να βρεις περίπτερο ανοιχτό.Η βία της έλλειψης επαρκούς σχεδιασμού χορήγησης αδειών περιπτέρου,σε συνδυασμό με τη βία του περιορισμένου ωραρίου λειτουργίας τους,αλλά και τη βία του περιορισμένου αριθμού τσιγάρων ανά πακέτο (που έχει σαν αποτέλεσμα το πακέτο να αδειάζει γρήγορα,αχ άτιμη Σούλα) είχαν φέρει αυτό το αποτέλεσμα!

Όπως μπορεί κάθε καλόπιστος παρατηρητής να αντιληφθεί,η συμπαντική βία είχε επιπέσει επί της κεφαλής μου: η Σούλα,η βροχή,τα περίπτερα,ο χειμώνας,όλα είχαν βίαια συνωμοτήσει για να με ξεκάνουν!
Χτυπημένος,πονεμένος,κυνηγημένος,έφτασα κάποια στιγμή έξω από μια βιτρίνα.
Και τότε την είδα!

Στέκονταν εκεί κόκκινη,απαστράπτουσα,με ένα χαμογελαστό προφυλακτήρα και δυο ματάρες-προβολείς που με καλούσαν στο ταξίδι! Μια ολοκαίνουργια Porsche 911 Carrera και μάλιστα cabriolet!
Στάθηκα θολωμένος και μέσα σε λίγα λεπτά ένιωθα να επαναστατώ: μπορεί να ανέχτηκα τόση και τόση βία εκείνο το βράδυ,αλλά ετούτο εδώ ήταν πέραν κάθε παραδοχής!
Είναι δυνατόν να στέκεται έτσι η Πόρσε και να με προκαλεί?
Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει τη βία που μου ασκεί,από το γεγονός πως ,ενώ τη θέλω, δεν μπορώ να την έχω?
Θα μου πεις ούτε τη Σούλα μπορώ να έχω,αλλά-μεταξύ μας-ποιός νοιάζεται για τη Σούλα τώρα? Εδώ μιλάμε για 320 καθαρόαιμα άλογα κάτω απ'το καπό που μπορούν να σου προσφέρουν ατελείωτες διαδρομές και ποιός ξέρει πόσες πρόθυμες συνεπιβάτισσες?
Ε όχι λοιπόν,αυτό πάει πολύ! Τόση βία δεν μπορούσα ν'ανεχτώ σε ένα μόνο βράδυ!
Άλλωστε,η αντίδραση στη βία είναι υποχρέωση κάθε όντος.Το επιβεβαιώνουν οι νόμοι της επιβίωσης,εικοσιεννέα κατασκευαστές πλυντηρίων και ο Κατρούγκαλος!

Δίχως δεύτερη σκέψη,κατέβασα την τζαμαρία και μπούκαρα στο μαγαζί!
Άνοιξα το πρώτο συρτάρι που είδα και-ναι πιστέψτε με-εκεί ήταν τα κλειδιά της Πόρσε! Δεν ήταν τύχη φίλοι μου,η μοίρα,ο προορισμός,η ιστορική νομοτέλεια,το Ταό,όλα μας σπρώχνουν προς το σοσιαλισμό,εκεί όπου όλοι θα έχουμε από μια Πόρσε για να παίζουμε!
Η μοίρα λοιπόν χαμογελούσε στον προφήτη του σοσιαλισμού που απαλλοτρίωνε την Πόρσε σαν απάντηση στη βία που του ασκούσε η γοητεία της!

Άρχισα να κατηφορίζω προς την παραλιακή (σιγά μην πάρω τα βουνά με την Carrera)!
Ήδη από το πρώτο φανάρι,ένιωσα την τύχη μου ν'αλλάζει: δυο υπέροχα κορίτσια στο διπλανό Punto μου χάρισαν αβίαστα τα χαμόγελά τους! Η βία δεν ήταν πια εκεί! Είχε εξαϋλωθεί σε κάποιο μακρινό σύμπαν,μαζί με τη Σούλα και την γκρίνια της! Ξαφνικά ο κόσμος είχε γίνει υπέροχος! Από το τιμόνι της Porsche ένιωθα μέχρι το μεδούλι τι σήμαινε "στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του",τη βαθύτερη επιδίωξη του υψηλού οράματος ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση,χωρίς πόνο,χωρίς Σούλα,χωρίς βία!
"Ζήτω ο Σοσιαλισμός 911"! Κραύγασα εκστασιασμένος καθώς σανίδωνα το γκάζι μεσ'στη νύχτα του χειμώνα που για μένα είχε αποκτήσει ξαφνικά μια απόκοσμη γεύση ευτυχίας...

Φευ,το όνειρο δεν κράτησε πολύ! Στο επόμενο φανάρι έπεσα σε μπλόκο: αστυνομικοί έκαναν έλεγχο! Το Κράτος,αυτό το προαιώνιο βίαιο τέρας,δεν "είχε μαραθεί ολοκληρώνοντας τον ιστορικό του ρόλο",ενόσω εγώ σανίδωνα την 911 έμπλεος σοσιαλιστικής ευδαιμονίας! Αντίθετα,έστεκε εκεί με το κατεξοχήν όργανο βίαιης καταστολής -την αστυνομία- στην υπηρεσία του,έτοιμο να μου ξανασκήσει βία και να μου υφαρπάξει -βίαια πάντα-την ιστορική μου τετράτροχη και κατακόκκινη κατάκτηση.

Η συνέχεια είναι προβλέψιμα θλιβερή και βίαιη: βίαιος έλεγχος,βίαιη κατάσχεση του οχήματος,βίαιη σύλληψη,βίαιη προφυλάκιση σ'ένα κελί 2Χ2 στο οποίο ένιωθα τη βία της υποχρεωτικής κράτησης να με συνθλίβει,ως τη στιγμή που ξημέρωσε.
Η βίαιη διαδικασία προέβλεπε την άμεση προσαγωγή μου στον ανακριτή,ο οποίος δεν έχασε καιρό και ξεκίνησε την υποβολή εξαιρετικά βίαιων ερωτήσεων (βίαιων επειδή το περιεχόμενό τους μου προξενούσε έντονη ενόχληση,άλλωστε τι άλλο είναι η βία πέρα απ'αυτό που μας ενοχλεί?).

Τσαλακωμένος,ταπεινωμένος,αλλά όχι νικημένος ετοιμάστηκα να απαντήσω στο θλιβερό εκπρόσωπο της καταστολής,όπως αρμόζει στην επαναστατική μου αντίληψη:
-"Μπορείτε να μας εξηγήσετε,γιατί κλέψατε το αυτοκίνητο"?
-"Δεν ξέρω κύριε ανακριτή μου.Ρωτήστε τη Σούλα! Αυτή τα ξεκίνησε όλα"!

18/10/2013