Δεν ενδιαφέρει τον αρθρογράφο η ταυτότητα των δραστών,όσο το γεγονός ο'τι παραμένουν ασύλληπτοι εδώ και χρόνια ή, οποτεδήποτε συλλαμβάνονται, δεν υφίστανται καμία ουσιαστική κύρωση.
Σχεδόν ταυτόχρονα,ο Μπουκάλας http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_19/02/2012_428669 ,στην ίδια εφημερίδα,έσπευσε να επικρίνει το Σαμαρά για τη σπουδή του να "αποκαλύψει και να τιμωρήσει" στο μέλλον τους ταραξίες κουκουλοφόρους!Ταυτόχρονα,σπεύδει κι αυτός να... υποθέσει την ταυτότητα των αγνώστων,αναφέροντας όλες τις προηγούμενες κατηγορίες,αλλά είναι έτοιμος να τους αναγνωρίσει και ένα άλλοθι:αυτό της κοινωνικής εξαθλίωσης που τους εξωθεί σε βίαιες ενέργειες!
Εχουμε λοιπόν εδώ την περιγραφή του φαινόμενου της κοινωνικής βίας από δυο διαφορετικές σκοπιές.
Ο φιλελεύθερος Βερέμης την καταδικάζει χωρίς προυποθέσεις και ζητά την τιμωρία των δραστών.
Ο σοσιαλιστής Μπουκάλας,αντίθετα,την καταδικάζει μόνο εν μέρει (όταν προέρχεται από "προβοκάτορες") και τη δικαιολογεί,όταν προέρχεται από "φτωχούς και πεινασμένους".Προφανώς,στην πρώτη περίπτωση οι δράστες πρέπει να τιμωρηθούν,ενώ στη δεύτερη περίπτωση να αθωωθούν και να ενοχοποιηθεί το κοινωνικό σύστημα που "τους ανάγκασε" να βιαιοπραγήσουν.Περίεργοι εξαθλιωμένοι πάντως,εφόσον εξανίστανται μόνο προγραμματισμένα...
Διαφαίνεται εδώ,το ιδεολογικό πλαίσιο αποενοχοποίησης της βίας που υπερασπίζεται μεγάλο μέρος της αριστεράς στην Ελλάδα.Η ανάλυση του Μπουκάλα θυμίζει τις αντίστοιχες ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ,του Αλαβάνου (περί "αθλίων του Ουγκώ"),του αντιεξουσιαστικού χώρου ("βία στη βία του κράτους"),των λογής εξωκοινοβουλευτικών αριστερών ομάδων.Ταυτόχρονα,η παραδοσιακή αριστερά (ΚΚΕ),αποφεύγει μεν να αποενοχοποιήσει τους δράστες,υιοθετώντας όμως την αντίληψη των "προβοκατόρων" που βιαιοπραγούν,δεν καταδικάζει τις βιαιότητες καθεαυτές αλλά "αυτούς" που-κατά την άποψή της-τις διαπράττουν.Αφήνει έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο της "λαικής κοινωνικής επαναστατικής δράσης",παραμένοντας ιδεολογικά πιστή στη μαρξιστική ανάλυση περί "ταξικής πάλης" και στη λενινιστική πρακτική της "επαναστατικής γενικής απεργίας".
Το εκρηκτικό ιδεολογικό κοκτέιλ είναι έτοιμο και σερβίρεται στην ελληνική κοινωνία δεκαετίες τώρα.
Ενα μίγμα ψευδοεπανάστασης,χουλιγκανισμού και κοινού πλιάτσικου,περιφέρεται ατιμώρητο και βιαιοπραγεί με κάθε ευκαιρία,στο όνομα μιας λίγο-πολύ "δικαιολογημένης κοινωνικής οργής"!
Εκτός από τον αριστερό χώρο που τις δικαιολογεί ιδεολογικά,ενισχύονται από την παραδοσιακή ανομία και ατιμώρητη παραβατικότητα που χαρακτηρίζει διαχρονικά την ελληνική κοινωνία.Πρόκειται για μια παράδοση "ιδιοκτησιακής αντίληψης του νόμου" που χαρακτηρίζει χώρους κάθε άλλο παρά αριστερούς:από τους Μανιάτες οπλαρχηγούς που δολοφόνησαν τον Καποδίστρια,τους ληστές που λυμαίνονταν την ύπαιθρο μέχρι και το μεσοπόλεμο,τους λογής τοπικούς αρχηγούς που γνώρισαν μέρες δόξας στον εμφύλιο ως αντικομμουνιστές,τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες ειδικού βάρους της μεταπολεμικής Ελλάδας,τους επίορκους συνωμότες αξιωματικούς (όχι μόνο τους Απριλιανούς δικτάτορες) και βέβαια,το μεταπολιτευτικό "ήθος" της "βουλευτικής ασυλίας" και την ιδεολογική "αποδόμηση" των θεσμών από τον Ανδρεικό λαικισμό ("δεν υπάρχει θεσμός,μόνο λαός")!
Σε μια χώρα με χαλαρό διοικητικό ιστό (ιδίως μετά το '81) και επιλεκτική εφαρμογή των νόμων,ο συνδυασμός των ιδεοληψιών της αριστεράς με τα ήθη ατομικής παραβατικότητας των κατοίκων,που τα κολάκευσε σκόπιμα το κατεστημένο των δημαγωγών πολιτικών και των λαικιστικών ΜΜΕ,καλλιεργησε το φαινόμενο των "γνωστών-αγνώστων" κουκουλοφόρων.
Η ίδια η ετυμολογία του είναι προσαρμοσμένη στην κρατούσα λογική: οι κουκουλοφόροι θεωρούνται "γνωστοί" από τους κρατούντες,οπότε-προφανώς-είναι "προβοκάτορες" και όχι "αριστεροί αγωνιστές".Ετσι,ικανοποιείται και η υποχρεωτικά αθώα αριστερά και οι εξωαριστεροί παραβάτες που τους αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας.Μ'ένα σμπάρο δυο τρυγόνια!
Τη νύφη πληρώνουν βέβαια οι εκάστοτε καταστηματάρχες τους οποίους πλέον αποφεύγουν οι ασφαλιστικές εταιρείες να αποζημιώνουν έναντι "τρομοκρατικών ενεργειών",αλλά και οι Ελληνες φορολογούμενοι που καλούνται να χρηματοδοτήσουν την ανοικοδόμηση των ερειπίων της "προγραμματισμένης επανάστασης"...
Φτωχοί καταστηματάρχες!
Ακόμη και η προσφυγή στον Τσόμσκι,ο οποίος θα μπορούσε άνετα να εξηγήσει πως οι εν λόγω ενέργειες δεν είναι "τρομοκρατικές",πως ο όρος "τρομοκρατία" είναι πολιτικό εφεύρημα των εξουσιαστών,πως ο μόνος "τρομοκράτης" είναι το καπιταλιστικό κράτος κλπ.,μάλλον δύσκολα θα έπειθε τις ασφάλειες να σας αποζημιώσουν!
Ευτυχώς όμως,υπάρχει αστυνομία που σας προστατεύει (κλαυσίγελως)!
Αρα,η αστυνομία νομιμοποιείται-όταν κάθε άλλο μέσον έχει εξαντληθεί-να ασκεί βία.
Θα πρόσθετα μάλιστα πως,απέναντι στη βία των κουκουλοφόρων,η αστυνομία επιβάλλεται να ασκεί βία προκειμένου να τους συλλάβει και να τερματίσει την εγκληματική τους δράση.
Κάθε άλλη οπτική,οποιοδήποτε επιχείρημα και αν χρησιμοποιεί,ακυρώνει εμπράκτως το ρόλο της αστυνομίας.
Προσωπικά,δεν μπορώ να φανταστώ κοινωνική συγκρότηση δίχως νόμους και δίχως θεσμικό όργανο επιβολής τους,δηλαδή δίχως αστυνομία.
Στην ιδιόρρυθμη χώρα μας όμως,η αστυνομία είναι αποδοκιμαστέα (λογικό,αφού η εφαρμογή των νόμων κρίνεται "ασύμφορη" ή "ιδεολογικά ύποπτη")!
Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή,αλλά ο "μπάτσος" είναι "γουρούνι και δολοφόνος":γενιές ολόκληρες στη μεταπολίτευση γαλουχήθηκαν μ'αυτό το βαθειά ρατσιστικό σύνθημα!
Η politically correct διανόηση,είναι έτοιμη να προβεί σε περισπούδαστες αναλύσεις για τα γεννεσιουργά αίτια της κοινωνικής βίας,αλλά επ'ουδενί να αποδεχτεί την αστυνομική βία,ακόμη και ως επιλογή.
Μακριά από μένα κάθε υπόνοια ανοχής στην αστυνομική διαφθορά ή στην αδικαιολόγητη αστυνομική βία.Αυτό που υποστηρίζω,είναι πως η άσκηση βίας από την αστυνομία πρέπει να γίνεται μόνο όταν κάθε άλλο μέσο έχει εξαντληθεί.Τότε όμως,είναι όχι μόνο αναπόφευκτη αλλά και επιβεβλημένη.Αλλιώς,η κοινωνία διολισθαίνει σε συνθήκες ζούγκλας στις οποίες τα θύματα είναι οι ασθενέστεροι πολίτες.Μακράν του να αποτελεί "κατασταλτικό μηχανισμό του ταξικού κράτους",η αστυνομία είναι ο μηχανισμός προστασίας των αδύναμων πολιτών απέναντι στη βία των κουκουλοφόρων.Αυτή είναι η άποψή μου.
Φυσικά,αυτή είναι η άποψη ενός φιλελεύθερου.
Ενας τυπικός σοσιαλιστής,θεωρεί την αστυνομία όργανο του κράτους (σωστά) και το κράτος όργανο των οικονομικά ισχυρών,άρα "ταξικό μηχανισμό"!
Ο φιλελεύθερος προσυπογράφει το αστικό δίκαιο που προστατεύει την ατομική ιδιοκτησία,ο σοσιαλιστής θεωρεί την ιδιοκτησία "απαλλοτριώσιμη" στο όνομα του γενικού συμφέροντος.
Ο φιλελεύθερος θεωρεί τα ατομικά δικαιώματα άρρηκτα συνδεδεμένα με την ατομική ιδιοκτησία,ο σοσιαλιστής τα θεωρεί αστικές προκαταλήψεις και ο σοσιαλδημοκράτης διαχωρίζει την πολιτική απ'την οικονομία,ζητώντας από τη δεύτερη να υποτάσσεται στην πρώτη.
Για το φιλελεύθερο αντίθετα,πολιτική και οικονομία είναι αλληλένδετες,η δημοκρατία γεννιέται και συντηρείται στην αγορά, πολιτική ελευθερία και οικονομική ελευθερία αλληλοσυμπληρώνονται και συνεπάγονται η μία την άλλη.
Οταν ο Τσίπρας αφορίζει "τί είναι μερικά καμμένα μαγαζιά,όταν οι άνθρωποι πεινάνε"(sic),ο φιλελεύθερος θρηνεί γιατί κάθε καμμένο μαγαζί επαυξάνει τη φτώχεια και φέρνει την πραγματική πείνα προ των πυλών!
Ποιοί είναι λοιπόν οι κουκουλοφόροι?
Το ερώτημα δεν ενδιαφέρει το φιλελεύθερο,αυτός ζητά τη σύλληψη και την τιμωρία τους όποιοι κι αν είναι.
Αντίθετα,το ερώτημα φαίνεται να απασχολεί πολλούς άλλους,οι οποίοι σπεύδουν πρόθυμα να το...απαντήσουν υποθετικά,αλλά είναι μάλλον απρόθυμοι να τους βγάλουν τις κουκούλες.Θυμηθείτε τις κινδυνολογίες της αριστεράς για το "νόμο περί κουκούλας",τη σπουδή του Καστανίδη να τον καταργήσει,την καταγγελία για τις κάμερες ασφαλείας που παραβιάζουν δήθεν προσωπικά δεδομένα των πολιτών...Θυμηθείτε την ατιμωρησία των βιαιοπραγούντων,ακόμη κι όταν δε φορούν κουκούλα,ακόμη κι όταν οι κάμερες τους έχουν επισημάνει (ξυλοδαρμός βουλευτή Χατζηδάκη)...Θυμηθείτε τους βουλευτές/παράγοντες της αριστεράς που σπεύδουν σε συμπαράσταση των εκάστοτε συλληφθέντων "κοινωνικών αγωνιστών"...Θυμηθείτε την αντίστοιχη ασυλία της "Χρυσής Αυγής" και των μελών της...
Μιας και αναφέρθηκα και στη "Χρυσαυγή",θυμήθηκα και μια εξίσου αποκρουστική και βίαιη,ρατσιστική κουκούλα,άθλια και καταδικαστέα.Ευτυχώς,αυτήν δεν τη γνωρίσαμε στους δρόμους μας.Εδώ οι αριστεροί θα συμφωνούσαν μαζί μου.Η διαφορά μας είναι πως δεν επιλέγω κουκούλες,τις θεωρώ όλες εξίσου αποτρόπαιες.Πρόκειται γι'αυτήν
Η ελληνική κοινωνία έχει εθιστεί στην ανομία,στην παραβατικότητα,στην κοινωνική βία.
Πρόθυμοι θεωρητικοί υποστηρικτές της την επικροτούν,από ποικίλες πλευρές του πολιτικού φάσματος.
Το φαινόμενο χρειάζεται άμεση εξάλειψη.
Αποενοχοποίηση της αστυνομίας,θεσμική θωράκισή της,γενναία νομοθετική μεταρρύθμιση περί των αυτόφωρων αδικημάτων,άμεση προσαγωγή σε δίκη των υπόπτων,αυστηρές ποινές για όσους κριθούν ένοχοι.
Είναι καιρός να προστατέψουμε τη ζωή και την ιδιοκτησία των πολιτών.
Είναι καιρός να βγάλουμε τις κουκούλες.
Εστω και τώρα,Αποκριάτικα...
19/2/2012
Ένα ακόμη κείμενο σου (θυμίζω παλαιότερα: To χρώμα των νεκρών και Κηρύγματα μίσους)που καταγγέλει με συνέπεια τη βία ανεξαρτήτως χρωματισμού και ιδεολογίας. Είμαι και εγώ σύμφωνος στην κατεύθυνση αυτή και είναι νομίζω σωστή και η παρατήρηση, ότι η ελληνική κοινωνία έχει εθιστεί και στην ανομία και στη βία. Είναι επίσης σωστό ότι πολλοί (και συγκεκριμένοι πολιτικοί χώροι) επενδύουν στη βία ή/και στο μπάχαλο.
ReplyDeleteΗ ένσταση μου στο κείμενο είναι η εξής: διαπνέεται από ένα είδος ιδεολογικής-ηθικής "αυταρέσκειας", που θα μπορούσε δυνάμει να λειτουργήσει και διχαστικά. Αποκηρήσσω και εγώ τη βία και την κουκούλα καίτοι δεν ασπάζομαι τον ακραιφνή οικονομικό φιλελευθερισμό. Διαπνέομαι απο τις αρχές του διαφωτισμού και του κοινωνικού φιλελευθερισμού, αλλά η οικονομικο-πολιτική προσέγγιση της σοσιαλδημοκρατίας (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει τέτοια πλέον) μπορεί να με εκφράζει καλύτερα από τον οικονομικό μονεταρισμό, αλλά αυτό δεν με κάνει πιο ανεκτικό στη βία και την τρομοκρατία, όπως ενδεχομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπαινίσσεται το κείμενο.
Η περίοδος αυτή είναι πολύ δύσκολη και ευνοεί τις ακραίες και βίαιες συμπεριφορές, τις οποίες υποχρεούμαστε να απομονώνουμε και να στηλιτεύουμε. Νομίζω όμως ότι καλό είναι να βάζουμε λιγότερες ταμπέλες.
Αποδέχομαι την ένσταση! Πέρα από τις θεωρητικές προσεγγίσεις,αυτό που με απασχολεί είναι η πολιτική πράκτική έναντι του φαινομένου.Από αυτή τη σκοπιά,με ενοχλεί η επαμφοτερίζουσα στάση της αριστεράς και η πολιτική αποενοχοποίηση της κουκούλας από το ΠΑΣΟΚ (νόμος Καστανίδη).
ReplyDeleteΠέραν αυτών,είμαι σύμφωνος και συνοδοιπόρος με όσους καταδικάζουν τους κουκουλοφόρους χωρίς προυποθέσεις,ανεξάρτητα από τις γενικότερες πολιτικές αντιλήψεις του καθενός μας.
Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε όλοι τι σόι κοινωνία θέλουμε.
ReplyDeleteΌσοι κλείνουν το μάτι στην "καλή" και "δικαιολογημένη" βία, στο όνομα οποιασδήποτε ουτοπίας, προκαλούν ανήκεστο βλάβη σε αυτό που αποκαλούμε δυτικό πολιτισμό.
Τον πολιτισμό αυτό, κάθε γενιά πρέπει να τον ξαναανακαλύπτει και να τον υπερασπίζεται απο την αρχή, γιατί αλλιώς η επιστροφή στην βαρβαρότητα είναι όχι απλώς εύκολη αλλά και αναπόφευκτη.
Το δυστύχημα για την ελληνική κοινωνία είναι ότι αντιμετώπιζε πάντοτε με δυσπιστία και αμφιθυμία τα πολιτικά τεκταινόμενα στην δύση, γέρνοντας όποτε έβρισκε μπροστά της οποιοδήποτε πρόβλημα, προς την μεσανατολική βαρβαρότητα.
Η ίδια μάχη θα δοθεί για άλλη μια φορά στη χώρα μας, στα χρόνια που μας έρχονται.
Προσωπικά εύχομαι να επικρατήσει η Μάγκνα Κάρτα και όχι το θωρηκτό Ποτέμκιν.