Total Pageviews

Friday, July 13, 2012

Ο γιατρός και η νυχού

Όχι,δεν είναι τίτλος αισθηματικού ρομάντζου!
Αποτελεί τη συνέχεια της υπέρ κομμωτηρίου απολογίας ,καθώς συνειδητοποίησα ακόμη μία φενάκη που μας βασανίζει.
Πρόσφατα,συζητώντας με συναδέλφους ιατρούς,διαπίστωσα την οργή τους επειδή οι ίδιοι ασθενείς που δυσανασχετούν όταν τους ζητούν οι ιατροί 10 ευρώ αντίτιμο συνταγογράφησης,δίνουν την ίδια στιγμή ευχαρίστως 30 ή 40 ή 50 ευρώ στις νυχούδες!
Ξεκαθαρίζω εξ αρχής πως χρησιμοποιώ τη λέξη νυχού,ακριβώς όπως εκφέρεται,δίχως υποκριτικά εισαγωγικά και δίχως καμία διάθεση υποτίμησης του επαγγέλματος.Πρόκειται για τις γυναίκες που περιποιούνται τα νύχια μας.Τιμώ τη δουλειά τους όπως και κάθε άλλη! Επίσης,ο όρος νυχού,δεν υποκρύπτει κανενός είδους σεξιστικής διάκρισης: όταν θα εμφανιστεί ο πρώτος νυχάς,θα χαιρετίσω το εγχείρημα απόλυτα καλοπροαίρετα! Μέχρι τότε,ο γενικός όρος νυχού,αντιστοιχεί στο είδος της εργασίας και στο φύλο που κατεξοχήν την ασκεί (αλλά και προς το οποίο κατεξοχήν απευθύνεται).

Αφού τελείωσα με την απαραίτητη προ-απολογία μου στους τύπους του politically-correct αναγνώστη,επανέρχομαι στο θέμα.

Η απόγνωση των συναδέλφων μου αποτελεί προϊόν παρανόησης.

α) Παρανόησης του νοήματος της επαγγελματικής αποζημίωσης.
Σε μια κοινωνία ανοιχτής αγοράς, το ύψος της αμοιβής κάθε εργαζόμενου,το καθορίζουν οι καταναλωτές.Εφ' όσον οι τελευταίοι εκτιμούν το παρεχόμενο προϊόν ή την παρεχόμενη υπηρεσία,αποζημιώνουν αντίστοιχα.Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή η παρεχόμενη υπηρεσία δε χαίρει εκτιμήσεως ή το προϊόν δεν κρίνεται αξιόλογο, οι καταναλωτές/πολίτες αποσύρουν την προτίμησή τους και οι παραγωγοί των αντίστοιχων υπηρεσιών/προϊόντων αναγκάζονται είτε να τα βελτιώσουν, είτε να αναζητήσουν άλλη απασχόληση!
Η Ελλάδα,παρά τις προσπάθειες των πολιτικών,παραμένει σε αρκετά επίπεδα οικονομία της αγοράς, πράγμα που σημαίνει πως σε αρκετές οικονομικές δραστηριότητες το αντίτιμο προκύπτει από τη συναλλαγή μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή και μόνο! Η περιποίηση των νυχιών είναι μία τέτοια-τυχερή-δραστηριότητα!


β)Παρανόησης με όρους κοινωνικού status
Μεγάλη μερίδα ανθρώπων έχει προ-διαμορφωμένες αντιλήψεις σχετικά με την "αξία" κάθε επαγγέλματος, το "γόητρο" που αυτό προσπορίζει στον επαγγελματία, τις αποδοχές που "πρέπει" να έχει το κάθε επάγγελμα,ανάλογα με το βαθμό "σημαντικότητάς του"!
Στον αυθαίρετο αυτό,αριστοκρατικής έμπνευσης ,κατάλογο επαγγελματικής αξιολόγησης,ο γιατρός παραδοσιακά καταλαμβάνει υψηλότερες θέσεις από τη νυχού, παρ'όλο που η κοινωνία μπορεί να έχει αντίθετη άποψη! Το αποτέλεσμα είναι μια αναντιστοιχία απέναντι στη θεωρητική κατασκευή του "επικυρίαρχου γιατρού" και στην απλή αλήθεια της καθημερινής του υποσκελίσεως από την "ταπεινή νυχού"!
Προσωπικά καθόλου δε μ'ενοχλεί.
Γιατί θα έπρεπε να είναι διαφορετικά?
Στο όνομα ποιάς "αυθεντίας" θα έπρεπε να αδιαφορήσουμε για τη γνώμη των πολιτών (δηλ.της αγοράς)?

γ)Παρανόησης της έννοιας της "αξίας"
Παράγωγη της (β) είναι η άποψη που πολλοί άνθρωποι υιοθετούν πως "υπάρχει για κάθε τί ένα αντικειμενικό κριτήριο αξιολόγησης ανεξάρτητο από τη γνώμη της αγοράς".
Πρόκειται για φενάκη.
Κανένα αντικείμενο,κανένα επάγγελμα δεν εμπεριέχει αξία per se (αφ'εαυτού).
Η αξιολόγησή του και η αποτίμηση του κόστους του υπόκειται στη γνώμη των καταναλωτών.
Είναι αλήθεια πως υπάρχουν στοιχεία,δίχως τα οποία η ζωή είναι αδύνατη: ο αέρας,το νερό,το ηλιακό φως.
Μόνο που αυτά παρότι "αντικειμενικά ανεκτίμητα",παρέχονται σχεδόν δωρεάν!
Αντίθετα,ο σπάνιος και διόλου απαραίτητος στη ζωή χρυσός,είναι διαχρονικά πανάκριβος!
Κατ'αντιστοιχία,παρόλο που το αντικείμενο του γιατρού είναι "αντικειμενικά σημαντικότερο" από αυτό της νυχούς,δεν έπεται κατ'ανάγκη πως και η αμοιβή του θα είναι υψηλότερη.
Στην αγορά,ένα σωρό παράμετροι καθορίζουν το ύψος των αμοιβών και μια σημαντικότατη είναι η αναλογία προσφοράς/ζήτησης.
Όσο ο αριθμός των γιατρών θα υπερβαίνει συντριπτικά τον αριθμό των νυχούδων,τόσο το συγκριτικό τους πλεονέκτημα θα εξανεμίζεται.
Λυπηρό μεν για τους γιατρούς, σοκαριστικό για τους κήνσορες του κοινωνικού σνομπισμού,αλλά απολύτως αληθές και-κατά τη γνώμη μου-δημοκρατικότατο!

Προφανώς το πρόβλημά μας-των γιατρών-είναι άλλο: δε βγάζουμε πλέον αρκετά χρήματα!
Ο δείκτης αποδοτικότητας του επαγγέλματος (απόδοση/επένδυση) έχει καταβαραθρωθεί.
Αληθές,αλλά δε φταίει η κοινωνία γι'αυτό,ούτε βέβαια οι νυχούδες!


Στα περισσότερα- δυστυχώς- επαγγέλματα,ανάμεσα στον παραγωγό και στον καταναλωτή,παρεμβάλλεται η κρατική ρυθμιστική δράση! Αυτό σημαίνει πως η αμοιβή του επαγγελματία,δεν αποτυπώνει την αξιολόγηση του έργου του από πλευράς καταναλωτών (δηλαδή της ζωντανής κοινωνίας των πολιτών),αλλά έχει διαμορφωθεί από ποικίλες εκφράσεις του κρατικού παρεμβατισμού (επιδοτήσεις,μπόνους,περιορισμούς στον ανταγωνισμό,φορολογικές επιβαρύνσεις κλπ).Το τελικό αποτέλεσμα,είναι σχεδόν πάντα οι παρεχόμενες υπηρεσίες να υπερκοστολογούνται σε σχέση με το πραγματικό αντίκρυσμα που οι πολίτες θα κατέβαλλαν γι'αυτές.
Το ιατρικό επάγγελμα, είναι μια τέτοια μορφή παροχής υπηρεσιών η οποία τελεί υπό την ασφυκτική κηδεμονία της κρατικής παρέμβασης.
Οι όροι ασκήσεώς του, ο αριθμός των ασφαλισμένων που θα εξετάζονται μηνιαίως,η μηνιαία αποζημίωση του ιατρού,το είδος των φαρμάκων που συνταγογραφούνται και η μηνιαία ποσότητά τους, η δοσολογία τους,το είδος και ο αριθμός των παρακλινικών εξετάσεων που εκτελούνται, η κοστολόγησή τους,το σύνολο των ιατρών που συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ και ένα πλήθος ακόμη λεπτομερειών,είναι εξονυχιστικά ελεγχόμενα από το Κράτος!
Το αποτέλεσμα είναι ένα σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας το οποίο δεν ικανοποιεί ούτε τους λειτουργούς, ούτε τους χρήστες του!
Οι μεν λειτουργοί (ιατροί) υποαμείβονται με μεγάλες καθυστερήσεις, οι δε χρήστες (ασφαλισμένοι) αδυνατούν να εξυπηρετηθούν,παρόλο που έχουν θεωρητικά προ-πληρώσει τους γιατρούς (θεωρητικά,διότι τα χρήματα καταλήγουν...αλλού)!
Ο ΕΟΠΥΥ λοιπόν καρκινοβατεί,αλλά δε φταίνε γι'αυτό οι νυχούδες!

Ίσως όταν αποκατασταθεί κάποιου είδους αμεσότερη συναλλαγή ιατρού-ασθενούς,χωρίς την καταστροφική πατερναλιστική χειραγώγηση της Πολιτείας,να υπάρξουν ικανοποιητικότερα δεδομένα.
Ο χώρος δεν επαρκεί για λεπτομέρειες,θα χρειαστεί ξεχωριστή ανάρτηση.
Ως τότε θα χορεύουμε όλοι μαζί (ιατροί και ασφαλισμένοι) το κακόηχο βαλς του ΕΟΠΥΥ,πατώντας συνέχεια τα πόδια μας και, ψάχνοντας για αποδιοπομπαίους τράγους θα κοιτάμε με μίσος τις νυχούδες!

Κορίτσια, εγώ πάντως είμαι μαζί σας!

13/7/2012


2 comments:

  1. Πάντα ακριβέστατος στους όρους σου Βαγγέλη και με είδος γραφής που συναρπάζει ακόμα και αυτόν που διαφωνεί. Άλλο ένα απολαυστικό κείμενο σου λοιπόν, που εκπορεύεται από συγκεκριμένες συνεπείς θέσεις, για να καταλήξει στα αναμενόμενα με συνέπεια συμπεράσματα!
    Πάντως και εγώ με τα κορίτσια είμαι και σίγουρα ΟΧΙ με ΑΥΤΟ το Κράτος!!!

    ReplyDelete
  2. ...oso oi giatroi tha trwne to dolwma twn farmakeftikwn, i katastasi stin igeia tha epidinwnete, oi apodoxes -kai to status- twn giatrwn tha katarakwnonte, alla tha mporeite na apolamvanete to loux dwmatio sto sinedrio parea me mia "nixou" (se eisagwgika)...

    ReplyDelete