Σε λίγες ώρες,ο Ντόναλντ Τραμπ θα εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ασφαλώς τα κριτήρια επιλογής του υπήρξαν συνθετα και ο αμερικανικός λαός τον προέκρινε λαμβάνοντας υπ όψιν του όσα τον ενδιέφεραν. Η περίπτωση Τραμπ συνάντησε την ισχυρή αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ καθώς και των παραδοσιακών μηχανισμών του Δημοκρατικού αλλα και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Παρόλ'αυτά (ή ίσως και χάρις σ´αυτά) ο Τραμπ επικράτησε. Ειναι ασφαλώς νωρίς για προβλέψεις της Πολιτείας του και φυσικά δεν είμαι πολιτικός αναλυτής.
Προσωπικά,έκλινα ελαφρώς υπέρ της Κλίντον έχοντας ωστόσο σοβαρές επιφυλάξεις και για την ίδια.
Η πιο εύκολη ερμηνεία για την εκλογή Τραμπ,ειναι η άνοδος του λαϊκισμού και η επιθυμία των πολιτών για "αντισυστημική" επιλογή. Σε μεγάλο βαθμό αυτα ισχύουν. Υπάρχουν ωστόσο συγκεκριμένα ερωτήματα,τα οποια πρεπει να απαντήσει ενας φιλελεύθερος προκειμένου να σταθεί πολιτικά απέναντι σε όσα ο Τραμπ πρεσβεύει.
Ερώτημα 1ο: ποιά ειναι τα όρια της μεταναστευτικής πολιτικής; Μέχρι πόσους μετανάστες μπορεί η δεδομένη χώρα να υποδεχτεί/σιτίσει/περιθάλψει/εντάξει στις κοινωνικές της υποδομές; Για ποσο χρόνο; Με ποια πολιτισμικά χαρακτηριστικά μεταναστών ειναι συμβατή η ομαλή συνύπαρξη των γηγενών; Κάτω απο ποιες συνθήκες και ποιες προϋποθεσεις;
Ειναι προφανές οτι το ερώτημα απασχολεί τον μέσο πολίτη σε Αμερική και Ευρώπη. Ειναι εξίσου προφανές οτι το να αποφεύγουμε να το θέσουμε επειδη δεν ειναι πολιτικά ορθό,το να απαντάμε με θεωρητικές κατασκευές του 19ου αιώνα περί ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων ή τέλος το να κατηγορούμε ως ρατσιστές όσους το θέτουν,διευρύνει την πολιτική επιρροή του κύκλου Τραμπ.
Ερώτημα 2ο: πως μπορεί η Δύση να καθησυχάσει τη μεσαία της τάξη που βλέπει την προνομιακή επι αιώνες θέση της στον κόσμο,να δέχεται ισχυρή αμφισβήτηση απο τις ανερχόμενες οικονομίες της παγκοσμιοποίησης; Το ελεύθερο εμπόριο επαυξάνει τον πλούτο της γης,νέες μεσαίες τάξεις αναπτύσσονται σε χώρες στις οποίες μέχρι πριν είκοσι χρόνια υπήρχε ανείπωτη ενδεια. Αυτό ειναι ασφαλώς θετικό για την ανθρωπότητα,ταυτόχρονα όμως γεννά ανασφάλεια σε μεγάλο τμήμα της μεσαίας τάξης της Δύσης η οποια ανησυχεί για την απώλεια της προνομιακής της θέσης. Η ανασφάλεια ενισχύεται απο τη δημογραφική γήρανση της Δύσης,που οδηγεί σε περικοπές των ασφαλιστικών προνομίων των πολιτών,τις πιέσεις των μεταναστευτικών ροών,την αντικειμενική μείωση του μεριδίου της Δύσης στον παγκόσμιο παραγόμενο πλούτο.
Υπάρχουν απαντήσεις και ποιες;
Οσο αφήνουμε το πεδίο θολό πίσω απο γενικόλογες διακηρύξεις για τα αγαθά του ελεύθερου εμπορίου,τόσο κερδίζει ακροατές η φοβική/κορπορατιστικη αντίληψη τύπου Τραμπ. Ο μερκαντιλισμός επιστρέφει!
Ερώτημα 3ο: ποια ειναι σήμερα η ρεαλιστική επιλογή εξωτερικής πολιτικής για τη Δύση; Προφανώς η "εξαγωγή δημοκρατίας" έχει αποτύχει. Τα παραδείγματα πρώην δικτατόρων του αραβικού κόσμου που ανατράπηκαν απο τη Δύση (Σανταμ,Κανταφι) και επακολούθησε απόλυτη αναρχία στις χώρες τους ειναι ενδεικτικά. Ανάμεσα σε έναν δικτάτορα και στην έξαρση του ισλαμικού φονταμενταλισμού,οι επιλογές δεν ειναι ποτε αυτονόητες. Η τρομοκρατία και η έξαρση της μετανάστευσης,που προκύπτουν απο μια διαλυμένη χώρα,πρεπει να σταθμίζονται σοβαρά.
Η υποχρέωση του ΝΑΤΟ να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία των πρώην σοβιετικών δορυφόρων της ανατολικής Ευρώπης και νυν μελών του,ειναι ενα ζητημα. Η ανάγκη συνεργασίας με τη Ρωσία για την αντιμετώπιση του ισλαμικού φονταμενταλισμού ένα άλλο, εν πολλοίς συγκρουόμενο με το πρώτο.
Η αντιμετώπιση του καθεστώτος της Β.Κορεας και του Ιράν,ακόμη ενα. Προφανώς τα ζητήματα απασχολούν κατα κύριο λόγο την αμερικανική υπερδύναμη,αλλα έχουν επιπτώσεις και σ εμάς. Θα αναβαθμίσει τον ρόλο της Τουρκίας η Προεδρία Τραμπ και σε ποιο βαθμό; Έχουμε δυνατότητα διπλωματικής παρέμβασης και αν ναι,με τι ανταλλάγματα;
Παρέθεσα τρία ενδεικτικά ερωτήματα προς προβληματισμό. Ασφαλώς υπάρχουν πολλά περισσότερα.
Προσωπικά,δεν εχω απαντήσεις,αναγνωρίζω οτι χρειάζεται περισυλλογή.
Αυτο όμως που δεν μπορεί ενας φιλελεύθερος σήμερα να κάνει,ειναι να τα αγνοήσει,να τα παρακάμψει ως "ασήμαντα" ή να καταφύγει στη θεωρία του 19ου αιώνα για να βρει απαντήσεις.
Η εκλογή Τραμπ στη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου,δείχνει οτι απασχολούν τους πολίτες.
Το βέβαιο ειναι οτι έχουμε μεγάλες προκλήσεις μπροστα μας.
9/11/2016
Προσωπικά,έκλινα ελαφρώς υπέρ της Κλίντον έχοντας ωστόσο σοβαρές επιφυλάξεις και για την ίδια.
Η πιο εύκολη ερμηνεία για την εκλογή Τραμπ,ειναι η άνοδος του λαϊκισμού και η επιθυμία των πολιτών για "αντισυστημική" επιλογή. Σε μεγάλο βαθμό αυτα ισχύουν. Υπάρχουν ωστόσο συγκεκριμένα ερωτήματα,τα οποια πρεπει να απαντήσει ενας φιλελεύθερος προκειμένου να σταθεί πολιτικά απέναντι σε όσα ο Τραμπ πρεσβεύει.
Ερώτημα 1ο: ποιά ειναι τα όρια της μεταναστευτικής πολιτικής; Μέχρι πόσους μετανάστες μπορεί η δεδομένη χώρα να υποδεχτεί/σιτίσει/περιθάλψει/εντάξει στις κοινωνικές της υποδομές; Για ποσο χρόνο; Με ποια πολιτισμικά χαρακτηριστικά μεταναστών ειναι συμβατή η ομαλή συνύπαρξη των γηγενών; Κάτω απο ποιες συνθήκες και ποιες προϋποθεσεις;
Ειναι προφανές οτι το ερώτημα απασχολεί τον μέσο πολίτη σε Αμερική και Ευρώπη. Ειναι εξίσου προφανές οτι το να αποφεύγουμε να το θέσουμε επειδη δεν ειναι πολιτικά ορθό,το να απαντάμε με θεωρητικές κατασκευές του 19ου αιώνα περί ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων ή τέλος το να κατηγορούμε ως ρατσιστές όσους το θέτουν,διευρύνει την πολιτική επιρροή του κύκλου Τραμπ.
Ερώτημα 2ο: πως μπορεί η Δύση να καθησυχάσει τη μεσαία της τάξη που βλέπει την προνομιακή επι αιώνες θέση της στον κόσμο,να δέχεται ισχυρή αμφισβήτηση απο τις ανερχόμενες οικονομίες της παγκοσμιοποίησης; Το ελεύθερο εμπόριο επαυξάνει τον πλούτο της γης,νέες μεσαίες τάξεις αναπτύσσονται σε χώρες στις οποίες μέχρι πριν είκοσι χρόνια υπήρχε ανείπωτη ενδεια. Αυτό ειναι ασφαλώς θετικό για την ανθρωπότητα,ταυτόχρονα όμως γεννά ανασφάλεια σε μεγάλο τμήμα της μεσαίας τάξης της Δύσης η οποια ανησυχεί για την απώλεια της προνομιακής της θέσης. Η ανασφάλεια ενισχύεται απο τη δημογραφική γήρανση της Δύσης,που οδηγεί σε περικοπές των ασφαλιστικών προνομίων των πολιτών,τις πιέσεις των μεταναστευτικών ροών,την αντικειμενική μείωση του μεριδίου της Δύσης στον παγκόσμιο παραγόμενο πλούτο.
Υπάρχουν απαντήσεις και ποιες;
Οσο αφήνουμε το πεδίο θολό πίσω απο γενικόλογες διακηρύξεις για τα αγαθά του ελεύθερου εμπορίου,τόσο κερδίζει ακροατές η φοβική/κορπορατιστικη αντίληψη τύπου Τραμπ. Ο μερκαντιλισμός επιστρέφει!
Ερώτημα 3ο: ποια ειναι σήμερα η ρεαλιστική επιλογή εξωτερικής πολιτικής για τη Δύση; Προφανώς η "εξαγωγή δημοκρατίας" έχει αποτύχει. Τα παραδείγματα πρώην δικτατόρων του αραβικού κόσμου που ανατράπηκαν απο τη Δύση (Σανταμ,Κανταφι) και επακολούθησε απόλυτη αναρχία στις χώρες τους ειναι ενδεικτικά. Ανάμεσα σε έναν δικτάτορα και στην έξαρση του ισλαμικού φονταμενταλισμού,οι επιλογές δεν ειναι ποτε αυτονόητες. Η τρομοκρατία και η έξαρση της μετανάστευσης,που προκύπτουν απο μια διαλυμένη χώρα,πρεπει να σταθμίζονται σοβαρά.
Η υποχρέωση του ΝΑΤΟ να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία των πρώην σοβιετικών δορυφόρων της ανατολικής Ευρώπης και νυν μελών του,ειναι ενα ζητημα. Η ανάγκη συνεργασίας με τη Ρωσία για την αντιμετώπιση του ισλαμικού φονταμενταλισμού ένα άλλο, εν πολλοίς συγκρουόμενο με το πρώτο.
Η αντιμετώπιση του καθεστώτος της Β.Κορεας και του Ιράν,ακόμη ενα. Προφανώς τα ζητήματα απασχολούν κατα κύριο λόγο την αμερικανική υπερδύναμη,αλλα έχουν επιπτώσεις και σ εμάς. Θα αναβαθμίσει τον ρόλο της Τουρκίας η Προεδρία Τραμπ και σε ποιο βαθμό; Έχουμε δυνατότητα διπλωματικής παρέμβασης και αν ναι,με τι ανταλλάγματα;
Παρέθεσα τρία ενδεικτικά ερωτήματα προς προβληματισμό. Ασφαλώς υπάρχουν πολλά περισσότερα.
Προσωπικά,δεν εχω απαντήσεις,αναγνωρίζω οτι χρειάζεται περισυλλογή.
Αυτο όμως που δεν μπορεί ενας φιλελεύθερος σήμερα να κάνει,ειναι να τα αγνοήσει,να τα παρακάμψει ως "ασήμαντα" ή να καταφύγει στη θεωρία του 19ου αιώνα για να βρει απαντήσεις.
Η εκλογή Τραμπ στη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου,δείχνει οτι απασχολούν τους πολίτες.
Το βέβαιο ειναι οτι έχουμε μεγάλες προκλήσεις μπροστα μας.
9/11/2016
No comments:
Post a Comment