Το κατάντημα του ΑΠΘ

Το ΑΠΘ (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) αυτοδιαφημίζονταν ως "το μεγαλύτερο των Βαλκανίων". Ο εντυπωσιακός χώρος του (το campus) στο κέντρο της πόλης φιλοξενεί πλήθος σχολών και φοιτητών,εγκαταστάσεων, καθώς και το Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ.Πρόκειται για ένα πραγματικό κόσμημα ταγμένο στην υπηρεσία της επιστημονικής έρευνας, εργαλείο προαγωγής της γνώσης και του ακαδημαϊκού πολιτισμού.
Ακριβέστερα,όλα τα παραπάνω είναι οι θεωρητικές επιδιώξεις που οφείλει η λειτουργία του να υπηρετεί,προκειμένου να δικαιώνει τον τίτλο του "Πανεπιστημίου".

Εδώ και μερικές εβδομάδες,στο χώρο  του ΑΠΘ διεξάγεται ένα πρωτόγνωρο "φεστιβάλ": πρόκειται για το συνδυασμό καταλήψεων σχολών από φοιτητές εν μέσω της απεργίας του προσωπικού καθαριότητας.Το αποτέλεσμα αυτού του happening είναι η μετατροπή του Πανεπιστημίου σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο με κλειστές σχολές.

Η πρυτανεία του ΑΠΘ,σχετικά με το ζήτημα των σκουπιδιών, εξέδωσε,στις 30/10/2012 την ακόλουθη ανακοίνωση η οποία καταλήγει διαπιστώνοντας "ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του"...

Στο μεταξύ, η εικόνα του Πανεπιστημίου είναι ενδεικτικά αυτή

Δεν θα αναφερθώ καθόλου στη-διόλου κολακευτική-κατάταξη του ΑΠΘ μεταξύ των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων διεθνώς (οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανατρέξουν εδώ ).
Μπροστά στις εικόνες του σκουπιδότοπου τι συζήτηση μπορεί να γίνει περί ακαδημαϊκού πνεύματος,εκπαιδευτικής διαδικασίας,επιστημονικής έρευνας,παραγωγής γνώσης,καλλιέργειας παιδείας?
Το ΑΠΘ είναι ένα πρώην πανεπιστήμιο που έχει μετατραπεί σε σκουπίδια!

Η πρυτανική αρχή, διαπίστωσε την κατάσταση και προέβη στο εμβριθές συμπέρασμα πως "ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του".Προφανώς θεωρεί πως η δική της ευθύνη εξαντλήθηκε στη διαπίστωση!
Για τα σκουπίδια φταίνε οι απεργοί-καθαριστές, για τις καταλήψεις οι απεργοί-φοιτητές,για το αδιέξοδο λειτουργίας κάθε συνδυασμός των παραπάνω,μαζί με όποιο σενάριο γενικότερης κοινωνικοπολιτικής ανάλυσης ικανοποιεί τη γενικότερη θεώρηση πραγμάτων του οποιουδήποτε!

Με λίγα λόγια το δικαίωμα απεργίας κάποιων υλοποιείται ως απαγόρευση εργασίας κάποιων άλλων.
Όπως,κατά τη θεωρία του χάους, "το πέταγμα μιας πεταλούδας στο Πεκίνο,προκαλεί καταιγίδα στη Νέα Υόρκη", έτσι και "η Χέννινγκερ του Μήτσου απ'το Ζάρκο που διαβάζει Μάο και χαλβαδιάζει τη Μέλπω απ'τον Κολονό που καπνίζει άφιλτρο,απαγορεύει στον Τάκη να δώσει εξετάσεις"!
Αν μάλιστα προσθέσουμε και την ευθυνοφοβία των καθηγητών,την απροθυμία τους να εφαρμόσουν το νόμο περί ασύλου για να μη συγκρουστούν με τους φοιτητοπατέρες που λυμαίνονται το πανεπιστήμιο,έχουμε μια πληρέστερη αιτιολόγηση του φαινομένου.

Η ιστοσελίδα του ΑΠΘ μας πληροφορεί απτόητη και για τις ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις που φιλοξενεί το πανεπιστήμιο.Θυμάμαι πάντα μια ρήση του Σαββόπουλου σε μια συναυλία του: "Πολιτισμός φίλοι μου δεν είναι τα τραγούδια κι οι χοροί! Πολιτισμός είναι πριν από όλα,το μάζεμα των σκουπιδιών"!

Θυμάμαι ακόμη,τα χρόνια που φοιτούσα στο ΑΠΘ,τα πηγαδάκια στο αμφιθέατρο, τις συζητήσεις μας,τις διαφωνίες μας,τις συνάξεις στα φοιτητικά στέκια για τη διαιώνιση της διαφωνίας,την τελική συνθηκολόγηση μπροστά στην εξάντληση των επιχειρημάτων και στη θέα της ωραίας άγνωστης στο απέναντι τραπέζι...
Δεν ήμασταν καλύτεροι απ'τους σημερινούς φοιτητές.
Δεν ήμασταν καν διαφορετικοί! Κάναμε καταλήψεις,ψηφίζαμε αριστερές συσπειρώσεις (αλλά πάντα πρώτευε η ΔΑΠ!),σοσιαλίζαμε άλλος λίγο-άλλος πολύ,θέλαμε έναν καλύτερο κόσμο...
Τυπικά φοιτητικά πρότυπα που έχει τραγουδήσει έξοχα ο Πορτοκάλογλου στο "Υπάρχει λόγος σοβαρός".
Ταυτόχρονα όμως διαβάζαμε,δίναμε εξετάσεις,περνάγαμε μαθήματα,μαθαίναμε όπως μπορούσαμε!
Υπήρχαν και τότε φοιτητοπατέρες (αρκετοί μετά διορίστηκαν σε Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης...),υπήρχε και τότε συναλλαγή με καθηγητές,κυριαρχούσε και τότε η δειλία και η μετριότητα στο ακαδημαϊκό προσωπικό!
Αλλά,διάβολε,σκουπιδαριό δεν έγινε ποτέ!
Δεν καταλύθηκε η λειτουργία του απ'τα σκουπίδια (από ανθρώπινους δογματισμούς μόνο)!
Κι ύστερα,είκοσι χρόνια μετά την αποφοίτησή σου,θέλεις το Πανεπιστήμιό σου να προκόβει,να πρωτοπορεί σε ιδέες,να καινοτομεί,να παρακολουθεί την εξέλιξη της γνώσης,να ανταγωνίζεται τα άλλα Πανεπιστήμια.
Σε πονάει να το βλέπεις βυθισμένο στον πάτο της κατάταξης μ'ένα βουνό σκουπίδια από πάνω του!

Αγαπητή "πρυτανική αρχή" λοιπόν,φρόντισε να το λειτουργήσεις!
Δική σου είναι η ευθύνη!
Πριν από κάθε επιχειρηματολογία,προέχει η καθαριότητα!

Ή αλλιώς,για να θυμηθώ και την παραίνεση-επιχείρημα ενός παλιού φίλου στις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις: "κατ'αρχήν,πλύσου"!

http://youtu.be/c4iAfSf_Twk

5/11/2012