Total Pageviews

Friday, May 9, 2014

Ανεπίκαιρα (2)

-Καθώς πλησιάζουν οι ευρωεκλογές,το κλίμα έχει αρχίσει να ζεσταίνεται. Ο καθένας επιστρατεύει οποιοδήποτε επιχείρημα του φαίνεται προσφορότερο,προκειμένου να προσελκύσει ψήφους. Φυσικά,σοβαρή συζήτηση για την Ευρώπη δεν πρόκειται να γίνει! Ας μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις! Ζητήματα όπως η κρίση χρέους,η δημογραφική γήρανση και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος,το πρόβλημα της εισροής μεταναστών και η διαχείρισή τους με ανθρωπιστικό πνεύμα και συναίσθηση των δυνατοτήτων φιλοξενίας, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και η αντιμετώπισή της,η απουσία κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης απ'το φυσικό αέριο της Ρωσίας και οι γεωπολιτικές επιπτώσεις αυτής,για να αναφέρω λίγα μόνο ενδεικτικά,δεν πρόκειται καν να απασχολήσουν τον πολιτικό διάλογο στα καθ'ημάς!
Στην Ελλάδα,άλλα ζητήματα μας απασχολούν: όπως έγραψε ένας φίλος στο fb, τα διλήμματα που βασανίζουν τη χώρα είναι η χωροθέτηση των πάγκων στις λαϊκές,η διάρκεια ζωής του γάλακτος,το αν θα πουλάνε ντεπόν τα σούπερ μάρκετ και παντόφλες τα φαρμακεία και κάθε πόσες Κυριακές μπορούν να ανοίγουν τα μαγαζιά (εννοείται πάντοτε,μετά το τέλος της Κυριακάτικης θείας λειτουργίας)...

-Εν μέσω αυτής της ιλαρότητας είναι εύλογα και τα διλήμματα που προβάλλουν οι υποψήφιοι.Ζήτημα... κυβερνητικής επιβίωσης επ'αφορμή των ευρωεκλογών θέτει ο αντιπρόεδρος Βενιζέλος, πρόταγμα εθνικής ανεξαρτησίας και υπερηφάνειας κραδαίνει ο ...αριστερός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και σε ανάλογο πνεύμα κινούνται και οι λοιπές τοποθετήσεις.Ο πολιτικός διάλογος στη χώρα βρίσκεται καθηλωμένος σε μια αντίληψη ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος ερασιτεχνικής κατηγορίας: όλοι πάνε για να βρίσουν,κανείς για να δει το ματς!

-Ένα στοιχείο που πάντοτε μου προξενούσε κατάπληξη,είναι η διαχρονική κατηγορία της "υποκλοπής ιδεών" που απέδιδαν τα πάλαι ποτέ μεγάλα κυβερνητικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) το ένα στο άλλο.Ήταν αδύνατον να διεκδικήσει κανείς τη σύλληψη μιας ιδέας ως πρωτότυπης.Πάντοτε κάποιος άλλος την είχε διατυπώσει πριν απ'αυτόν παλιότερα,αλλά "δεν είχε γίνει αντιληπτή"! Βλέπω πως τα κόμματα εξουσίας εξέλιπαν,αλλά οι κακές του συνήθειες μετακόμισαν στα διάδοχα σχήματα,ακόμη και στον αποκαλούμενο "μεταρρυθμιστικό χώρο". Συνήθως τέτοια επιχειρήματα υποκρύπτουν εκνευρισμό,οφειλόμενο στην έλλειψη δημοφιλίας.Ελπίζω να λαθεύω.Στη ζωή πάντως δεν έχει σημασία ποιος είδε πρώτος το κορίτσι,αλλά ποιος το κέρδισε...

-Μια ενδιαφέρουσα σχετική ιστορία στην επιστημονική κοινότητα έχει να κάνει με τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.Είναι γνωστό πως,με τη "βοήθεια" της Ιεράς Εξέτασης ,επί αιώνες κυριαρχούσε η άποψη πως η Γη είναι το κέντρο του σύμπαντος και ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω της.Ο Κοπέρνικος τον 15ο αιώνα,αμφισβήτησε για πρώτη φορά (στη μετά Χριστόν εποχή) την άποψη αυτή.Αλλά,επειδή ήταν σώφρων,παρέπεμψε σε μια "άποψη" του Αρίσταρχου του Σάμιου,κάπου 1700 χρόνια προγενέστερου,ώστε να μπορεί να επικαλεστεί το αγαπημένο μας "παραποιήθηκαν τα λεγόμενά μου" και να γλιτώσει το κεφάλι του.Σχεδόν σύγχρονοί του και με παρόμοιες αντιλήψεις στο θέμα υπήρξαν ο Γαλιλαίος και ο Μπρούνο.Ο πρώτος άφησε να εννοηθεί πως "κάτι διαφορετικό πίστευε" (και γλίτωσε το κεφάλι του),ο δεύτερος μίλησε με θάρρος τη γλώσσα της αλήθειας και κάηκε στην πυρά στο Campo dei Fiori της Ρώμης...Μερικές δεκαετίες αργότερα,όταν "είχαν πια ωριμάσει οι συνθήκες",ο Κέπλερ θεμελίωσε επιστημονικά την ηλιοκεντρική θεωρία και αποκατέστησε μια επιστημονική πλάνη χιλιετιών.
Η ιστορία είναι εξόχως διδακτική: ο Αρίσταρχος "το είπε πρώτος" αλλά κανείς δεν τον πίστευε, ο Γαλιλαίος "το υπονόησε",ο Κοπέρνικος "το υπενθύμισε ως πληροφορία", ο Μπρούνο το είπε ξεκάθαρα.
Μεταφέροντας τις αντιστοιχίες στην Ελληνική πολιτική σκηνή,ο Στέφανος Μάνος παίρνει το ρόλο του Μπρούνο (μίλησε με ειλικρίνεια και "κάηκε" πολιτικά) αλλά και του Αρίσταρχου (μίλησε έγκαιρα,αλλά κανείς δεν τον πίστεψε).Οι υπόλοιποι πολιτικοί της μεταπολίτευσης κινήθηκαν με άνεση ανάμεσα στους ρόλους του Γαλιλαίου και του Κοπέρνικου.Τα δε ΜΜΕ,εμφανίστηκαν πάντοτε κατόπιν εορτής να μας "διαφωτίσουν" με τη σοφία του Κέπλερ...

-Θλιβερή επέτειος της Marfin αυτή την εβδομάδα! Τρεις άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί στο χώρο της δουλειάς τους πριν από τέσσερα χρόνια,επειδή κάποιοι εγκληματίες δεν ανέχθηκαν την παρουσία τους και θεώρησαν "επαναστατικό" να τους ρίξουν μερικές μολότωφ!Οι εγκληματίες παραμένουν ασύλληπτοι! Αντίθετα,η Πολιτεία εξάντλησε την αυστηρότητά της στα υπόλοιπα στελέχη του υποκαταστήματος για "πλημμελή εφαρμογή των μέτρων ασφαλείας και πυροπροστασίας".Πάλι καλά! Θα μπορούσαν να τιμωρηθούν και οι πυροσβέστες για "καθυστερημένη παρέμβαση" ή και η εργοδοσία που τόλμησε να "ανοίξει το κατάστημα σε μέρα γενικής απεργίας"...
Στη χώρα των ιδεοληψιών,η πρώτη μας έννοια είναι να τις διασώσουμε.Μπορεί να μη βρήκαμε τους ένοχους,αλλά βρήκαμε μια χαρά εναλλακτικούς "υπεύθυνους" και μάλιστα από την "ιδεολογικά κατάλληλη" ομάδα,τους βδελυρούς τραπεζικούς! Αλίμονο τώρα,αν για τρεις νεκρούς "στοχοποιηθεί" το "λαϊκό κίνημα" ή αμφισβητηθεί η προπατορική του "αθωότητα"!
Είπαμε,οι ιδεοληψίες μας προπαντός...

-Ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν δημιουργικό πνεύμα.Όχι μόνο τους καλλιτέχνες ή τους συγγραφείς,αλλά και τους επιχειρηματίες που πρωτοτυπούν.Για μένα όλοι αυτοί είναι δημιουργοί.Προάγουν την ανθρώπινη ζωή σε κάθε της διάσταση (υλική,πνευματική,αισθητική).Χαίρομαι πολύ που ένας απ'αυτούς κατεβαίνει υποψήφιος ευρωβουλευτής.Είναι αγρότης-επιστήμονας-επιχειρηματίας-δημιουργός.Πρωτοπορεί στον τομέα του και χάρη στην έμπνευσή του παράγεται πλούτος,θέσεις εργασίας και κοινωνική προοπτική.Είναι ο Τάσος Καρκαντζέλης από τη Δράμα,υποψήφιος με "το Ποτάμι" και θα τον σταυρώσω σίγουρα!

-Αυτή την περίοδο διαβάζω το "Ζωή και Πεπρωμένο" του Βασίλι Γκρόσμαν.Χωρίς περιστροφές,πρόκειται για αριστούργημα,ένα απ'τα καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει.Με επίκεντρο την εποποιία του Στάλιγκραντ,μια εκπληκτική ανατομία της εποχής,των ολοκληρωτικών συστημάτων και της τραγικής μοίρας των ανθρώπων κάτω απ'το ζυγό τους.Ένα μεγαλειώδες έργο που η KGB του "μεταρρυθμιστή" Χρουτσώφ επιχείρησε να κρατήσει λογοκριμένο για διακόσια χρόνια,χωρίς ευτυχώς να το επιτύχει.

-Ένας ακόμη δημιουργός,ο Bruce Meyers,έφτιαξε πριν από πενήντα χρόνια (1964),το απόλυτο όχημα καλοκαιρινής διασκέδασης: το θρυλικό Buggy!
(Το bbc θυμήθηκε τα γενέθλια και αφιερώνει  http://www.bbc.com/autos/story/20140508-dune-buggy-deity).
Παίρνοντας το σασί του σκαραβαίου,εφάρμοσε ένα αμάξωμα από πανάλαφρο fiberglass,πρόσθεσε τέσσερα χωμάτινα λάστιχα και voila! Απλά υλικά και κέφι.Ότι χρειάζεται δηλαδή για τα καλοκαίρια μας.Ευτύχησα να το αποκτήσω σε μινιατούρα της matchbox και ήταν απ'τα αγαπημένα μου.Τα οχήματα μη μαζικής παραγωγής,αναπόφευκτα -λόγω κόστους- δεν απευθύνονται σ'εμάς.Τίποτε όμως δεν μας εμποδίζει να τα ονειρευόμαστε,με φόντο ένα αγαπημένο ηλιοβασίλεμα και το κορίτσι των ονείρων μας μαζί...

9/5/2014

No comments:

Post a Comment