14 Ιουλίου 1683: οι Οθωμανοί πολιορκούν τη Βιέννη για δεύτερη φορά (η πρώτη, τo 1529 από το Σουλειμάν το Μεγαλοπρεπή).Εκατόν πενήντα χιλιάδες στρατιώτες με αρχηγό τον Καραμουσταφά Πασά,ρίχνονται στην πόλη-σύμβολο της Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας.
Απέναντι στους Οθωμανούς,παρατάσσεται ο Χριστιανικός Συνασπισμός των Αυστριακών,Γερμανών,Σαξόνων,Πολωνών,Λιθουανών που αριθμεί περίπου ογδόντα χιλιάδες άνδρες.
Η αποφασιστική καμπή της μάχης,είναι η επέλαση του Χριστιανικού Ιππικού: είκοσι χιλιάδες ιππείς -η μεγαλύτερη επέλαση ιππικού στην ιστορία-με τρεις χιλιάδες Πολωνούς λογχοφόρους μεταξύ τους επιπίπτουν πάνω στους πολιορκητές και τους εξολοθρεύουν.
Η πόλη σώζεται,ο Πολωνός βασιλιάς Ιωάννης Γ Σοβιέσκυ,περνάει στο πάνθεον των ηρώων.
Γεννιέται ο θρύλος του Πολωνικού ιππικού: οι Πολωνοί Ουσσάροι θεωρούνται οι καλύτεροι ιππείς της Ευρώπης, οι ομοεθνείς τους Λογχοφόροι είναι το καμάρι του ιππικού του Ναπολέοντα, οι Δραγώνοι θαυμάζονται από κάθε πολεμιστή.
1 Σεπτεμβρίου 1939: η Βέρμαχτ εισβάλλει στην Πολωνία.Οι Πολωνοί αμύνονται γενναία,παρά την αρχική υποχώρηση,αλλά στις 16 Σεπτεμβρίου, οχτακόσιες χιλιάδες Σοβιετικοί στρατιώτες εισβάλλουν από τα ανατολικά σύνορα.Η Βαρσοβία πέφτει στις 29 Σεπτεμβρίου.Οσοι Πολωνοί διέφυγαν στη Δύση,συνέχισαν τον πόλεμο.Οσοι σώθηκαν απ'τη σφαγή του Κατύν,οργάνωσαν την Πολωνική Αντίσταση των παρτιζάνων (Lesni).
Στον πόλεμο αυτό,ο θρύλος ήθελε τους Πολωνούς ιππείς να εφορμούν με τις σπάθες τους απέναντι στα Panzer!
H αλήθεια βέβαια ήταν διαφορετική: μονάδες του Πολωνικού ιππικού,εξοπλισμένες με φορητά αντιαρματικά όπλα,έλαβαν μέρος σε αποστολές ανίχνευσης/παρεμπόδισης του μηχανοκίνητου εχθρού.
Γενναία προσπάθεια,ενός γενναίου λαού που ατύχησε να κατασπαραχθεί από δυο ολοκληρωτικές αυτοκρατορίες.
Ο Β.Π.Πόλεμος,σήμανε και το τέλος του ιππικού !
Ο θρύλος των Πολωνών ιππέων,πέρασε στη διάσταση του μύθου.
Η ανύπαρκτη επέλαση του ιππικού επί των τανκς,επισφράγισε με τον αναγκαίο ρομαντισμό,το τέλος μιας εποχής!
Φαίνεται πως,οι άνθρωποι,όταν αναγκάζονται απ΄τη ζωή ν'απαρνηθούν αγαπημένες συνήθειες,έχουν ανάγκη να πλάθουν μύθους γύρω απ'αυτές.
Τί είναι άραγε αυτό που μας ωθεί να εξωραίσουμε το παρελθόν;
Και πώς αυτή η εξιδανίκευση του παρελθόντος,δεν εμποδίζει την προσαρμογή μας στο μέλλον;
Τώρα που οι αγαπημένες μας συνήθειες-ημών των Ελλήνων-μας οδηγούν στη χρεωκοπία,ποιά επιλογή θα πρυτανεύσει μέσα μας;
Προσωπικά,θα ευχόμουν να ήμασταν έτοιμοι να αποχαιρετίσουμε "την Αλεξάνδρεια που φεύγει",αλλά το βλέπω δύσκολο, αφού λίγοι από εμάς πορευθήκαμε ως "Αλεξανδρινοί": με την αισθητική, το ήθος και την αίσθηση του μέτρου που διέκριναν άλλοτε τη δική μας αρετή.
Το Ελληνικό ιππικό των αρίστων είναι από καιρό εξόριστο...
Ακόμη κι έτσι όμως,όταν όλα τριγύρω χάνονται,αντί της μοιρολατρίας,μας πρέπει μια στάση πιο αξιοπρεπής.
Και μια περί ιππικού ο λόγος,θα κλείσω με το περίφημο ποίημα του Tennyson, "Η επέλαση της ελαφράς Ταξιαρχίας" (συγγνώμη για το αμετάφραστο,αλλά είναι από τα ποιήματα που δε μεταφράζονται).
The Charge Of The Light Brigade
Written 1854
Half a league half a league,
Half a league onward,
All in the valley of Death
Rode the six hundred:
'Forward, the Light Brigade!
Charge for the guns' he said:
Into the valley of Death
Rode the six hundred.
'Forward, the Light Brigade!'
Was there a man dismay'd ?
Not tho' the soldier knew
Some one had blunder'd:
Theirs not to make reply,
Theirs not to reason why,
Theirs but to do & die,
Into the valley of Death
Rode the six hundred.
Cannon to right of them,
Cannon to left of them,
Cannon in front of them
Volley'd & thunder'd;
Storm'd at with shot and shell,
Boldly they rode and well,
Into the jaws of Death,
Into the mouth of Hell
Rode the six hundred.
Flash'd all their sabres bare,
Flash'd as they turn'd in air
Sabring the gunners there,
Charging an army while
All the world wonder'd:
Plunged in the battery-smoke
Right thro' the line they broke;
Cossack & Russian
Reel'd from the sabre-stroke,
Shatter'd & sunder'd.
Then they rode back, but not
Not the six hundred.
Cannon to right of them,
Cannon to left of them,
Cannon behind them
Volley'd and thunder'd;
Storm'd at with shot and shell,
While horse & hero fell,
They that had fought so well
Came thro' the jaws of Death,
Back from the mouth of Hell,
All that was left of them,
Left of six hundred.
When can their glory fade?
O the wild charge they made!
All the world wonder'd.
Honour the charge they made!
Honour the Light Brigade,
Noble six hundred!
21/9/2011
No comments:
Post a Comment