Total Pageviews
Sunday, September 4, 2011
Η "βάση του 10"
Ρίχνω μια ματιά στις βάσεις των ΑΕΙ/ΤΕΙ του 2011 http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231125601 και διαπιστώνω πως σε 97 σχολές ΤΕΙ και 20 σχολές ΑΕΙ, η βάση είναι κάτω από το δέκα!
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εκατοντάδες υποψήφιοι που έγραψαν μέσο όρο μικρότερο του δέκα, σε λίγες μέρες θα ξεκινήσουν τις σπουδές τους...
Ανατρέχω στα λεξικά και διαβάζω τον ορισμό της σπουδής:η μελέτη,η έρευνα πάνω σε ένα θέμα.
Αναρωτιέμαι τί είδους σπουδή θα κάνει στο ΤΕΙ/ΑΕΙ ένας άνθρωπος που δεν αξιώθηκε να πιάσει τη βάση του 10 στο Λύκειο.
Θα πει κανείς "υπάρχουν και οι εξαιρέσεις", "ούτε ο Αινστάιν πέρασε στο Πανεπιστήμιο", "μπορεί να στρωθεί στη μελέτη αργότερα"(οι περίφημοι late bloomers/όψιμα ανθίζοντες) και άλλα πολλά και επ'αυτών δεν έχω πειστικά αντεπιχειρήματα.
Ομως, δε θα έπρεπε να συμφωνήσουμε στην ανάγκη μιας ελάχιστης πρωτογενούς αξιολόγησης (στις "Πανελλαδικές") εφόσον και μετά (κατά τη διάρκεια των σπουδών δηλαδή) υπάρχει αξιολόγηση των φοιτούντων?
Εκτός εάν το ζητούμενο είναι η κατάργηση της αξιολόγησης: αν είναι έτσι, ας ανακηρύσσονται:
α) όλοι οι υποψήφιοι, επιτυχόντες δια βοής,
β) οι σπουδάζοντες, πτυχιούχοι μετά το πέρας του προβλεπόμενου χρόνου φοιτήσεως και-κατά λογική συνέπεια-
γ)όλοι οι κάτοχοι πτυχίων υποχρεωτικά εργαζόμενοι και επαγγελματικά καταξιωμένοι...
Ιδανική κοινωνία,αγγελικά πλασμένων όντων!
Στα σοβαρά τώρα,πριν λίγα χρόνια η Μ.Γιαννάκου (υπουργός Παιδείας τότε) θέσπισε ως απαραίτητη προυπόθεση εισαγωγής στην Ανώτατη εκπαίδευση το στοιχειώδες: να πιάσει ο υποψήφιος τη βάση του 10 στα γραπτά του.
Η εξ αριστερών αντιπολίτευση εξεμάνη:
-Το ΠΑΣΟΚ για λόγους αταβιστικού λαικισμού (φτηνή αντιπολίτευση).
-Η ευρύτερη Αριστερά για ιδεολογικούς λόγους: σύμφωνα με αυτούς, κάθε υποψήφιος είναι ικανός για μάθηση,για ανώτατες σπουδές και "δικαιούται" αυτού του προνομίου ώστε να μην το αφήσουμε "στα χέρια των πλούσιων που στέλνουν τα παιδιά τους έξω και αγοράζουν πτυχία".
Αποτελεί βαθειά μου πεποίθηση πως αυτός ο συνδυασμός της εσφαλμένης "σοσιαλιστικής θεώρησης" μαζί με τους μικροαστικούς εμπορικούς υπολογισμούς (ΤΕΙ σε κάθε πόλη για να "τονωθεί"(!) η τοπική οικονομία !) κατέστρεψαν κάθε έννοια αξιολόγησης στο χώρο της Παιδείας.
Η αξιολόγηση των μαθητών, η επιλογή και επιβράβευση των άριστων, θεωρήθηκαν πρακτικές "ελιτίστικες" που οδηγούν σε "κοινωνικούς διαχωρισμούς" : το αριστερό ιδεολόγημα της "ισότητας" εκδηλώθηκε στην εκπαίδευση ως "υποχρεωτικός εξισωτισμός όλων" και πασπαλίστηκε με την πλειοδοτική πρόταση για "ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια".
Η δε ίδρυση ΤΕΙ, εξέλαβε το χαρακτήρα "αναπτυξιακού επιχειρήματος" αντί να υπακούει σε εκπαιδευτικούς σχεδιασμούς!
"Βάλτε τους όλους να σπουδάσουν ώστε να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι: γονείς,σπουδαστές,ιδιοκτήτες ενοικίων,τοπικοί καταστηματάρχες,πολιτευτές,κυβερνητικά στελέχη...".
Κάπως έτσι διαμορφώθηκε το τοπίο τα τελευταία χρόνια.
Φυσικά,δεν άργησαν να εμφανιστούν οι πρώτες ρωγμές στο οικοδόμημα.
Η απαίτηση των ΤΕΙ να "εξισωθούν" τα πτυχία τους με αυτά των ΑΕΙ (αίτημα "σοσιαλιστικά ορθόδοξο" αφού "όλοι το ίδιο είμαστε") προσέκρουσε στη-δικαιολογημένη-αντίδραση των ΑΕΙ.
Η διακοπή της χρηματοδότησης από την Ε.Ε,ανέβαλλε την ίδρυση σχολών στην Άνω Περατειά,παρά την αντίδραση των "τοπικών φορέων".
Η οικονομική κρίση δεν καθιστά εύκολη πλεόν τη μετοίκηση στον Κάτω Αχλαδόκαμπο όπου φιλοξενείται το ΤΕΙ Τουριστικών Επαγγελμάτων (με βάση γύρω στο 5)...
Ασφαλώς και αποτελεί κατάκτηση η παροχή Παιδείας σε όλους τους πολίτες με μέριμνα της Πολιτείας (Δημόσια Συστήματα Παιδείας).
Ασφαλώς και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είναι ικανή να εμπεδώσει τη βασική και κατώτερη εκπαίδευση (δημοτικό-γυμνάσιο).
Υπάρχουν όμως άνθρωποι που δε θα έπρεπε να έχουν απολυτήριο Λυκείου,ως ανεπαρκείς.
Υπάρχουν επίσης ακόμη περισσότεροι που δεν είναι ικανοί να σπουδάσουν και να αποφοιτήσουν.
Δεν είναι ντροπή να το πούμε ούτε φυσικά υποδηλώνει διάθεση ρατσιστικής αντιμετώπισής τους.
Απλά "δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για τα γράμματα" κατά τη σοφή λαική ρήση.
Αυτούς λοιπόν,είναι τιμιότερο,αφού τους εκπαιδεύσουμε στοιχειωδώς,να τους κατευθύνουμε σε εκπαίδευση δεξιοτήτων (τα παλιά Τεχνικά λύκεια),παρά να τους εισάγουμε σε σχολές ανύπαρκτου γνωστικού αντικειμένου,από όπου θα αφοδιαστούν με πτυχία άνευ αντικρύσματος.
Οσο αναξιοκρατικό είναι να εμφανίζεται κάποιος με αγορασμένο πτυχίο από ιδιωτικό "κολλέγιο" (επιπέδου ελληνικού ΤΕΙ ή και χειρότερου),άλλο τόσο αναξιοκρατική αποβαίνει η κατάργηση της αξιολόγησης στη δημόσια εκπαίδευση.
Η ανάδειξη των αρίστων και η ανταμοιβή τους (ηθική και υλική) δεν είναι "αντιδημοκρατική" πρακτική,αλλά στοιχείωδης λογική επιλογή.
Οι στρεβλώσεις του εξισωτισμού κατέλυσαν κάθε αξιολόγηση στην εκπαίδευση και κάθε προοπτική αξιοκρατίας στην κοινωνία.
Γι'αυτό η δημόσια διοίκηση,έχει γεμίσει με ανθρώπους ανεπαρκούς παιδείας και έχει καταστεί δυσλειτουργική και αντιπαραγωγική.
Θεωρώ επιτακτική την ανάγκη επαναφοράς της βάσης του 10 για την είσοδο στα ΤΕΙ/ΑΕΙ,ως πρώτο βήμα για την ανάκτηση της χαμένης εκπαιδευτικής αξιοπρέπειας.
Θεωρώ επίσης επιβεβλημένη την αξιολόγηση όλων σε κάθε τομέα της εργασίας και καθ'όλη τη διάρκεια της απασχόλησης (δια βίου αξιολόγηση των επαγγελματιών).Η εκπαίδευση είναι μια διαδικασία συνεχιζόμενη και κανένα πτυχίο δεν πρέπει να εξασφαλίζει "πιστοποιητικό αυθεντίας" στον κάτοχό του.
Οσες σχολές μένουν κενές,επειδή τη βάση του 10 δεν την έπιασε κανείς,στερούνται αντικειμένου και πρέπει άμεσα να κλείσουν.Οι φορολογούμενοι δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν μισθούς καθηγητών οι οποίοι δεν διδάσκουν...
Αυτά τα λίγα και καλή Σχολική Χρονιά!
4/9/2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Bαγγέλη, συμφωνώ με τις απόψεις σου.
ReplyDeleteΤο 1982 ως μαθητής της έκτης δημοτικού, προετοιμαζόμουν να δώσω εξετάσεις για εισαγωγή μου σε ένα εκ των προτύπων δημοσίων Γυμνασίων (Ανάβρυτα ή Βαρβάκειο). Τελικώς δεν έδωσα εξετάσεις γιατί η βαλκανική εκδοχή της σοσιαλιστικής σκέψης επέβαλε στην νέα τότε κυβέρνηση την κατάργηση των εξετάσεων και την αντικατάσταση τους με τη «δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς» διαδικασία επιλογής της κλήρωσης, Τελικώς αυτό που καταργήθηκε δεν ήταν οι εξετάσεις, αλλά η ίδια η ύπαρξη των προτύπων δημοσίων Γυμνασίων, γιατί πρότυπα σχολεία χωρίς επιλογή μαθητών, πολύ απλά δεν υφίστανται. Ποιοι έχασαν από την απόφαση αυτή, όχι βέβαια τα τέκνα της άρχουσας τάξης (πήγαιναν, πηγαίνουν και θα πηγαίνουν στο Κολλέγιο), αλλά τα κάποιων δυνατοτήτων και φιλοπονίας παιδιά των μεσο- και μικρομέσο- στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Έχασε ακόμη η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος τη δυνατότητα να εκπαιδεύσει σε πρότυπα σχολειά κάποιους από τους προικισμένους βλαστούς της. Ποιος κέρδισε; Ουδείς!!! Κάθε σοβαρό κράτος χρειάζεται μια υψηλού επιπέδου υπαλληλία και επιστημονικό δυναμικό σε διάφορους τομείς (διπλωματία, στρατός, δικαιοσύνη, υγεία, παιδεία) και τα σοβαρότερα φροντίζουν πως θα τα προετοιμάσουν. Όχι η Ελλάς.
Υ.Γ. Έχει πλάκα που καλούνται να θερίσουν τις θύελλες που έσπειραν με τον λαϊκισμό τόσες δεκαετίες. Η μεταρρυθμίστρια υπουργός είχε αντιταχθεί στη βάση του 10.